Berlin lata 30-te. Schyłek Republiki Weimarskiej. Życie płynie na przyjemnościach i rozrywkach. Kabaret, szampan, kawior, romanse. I ładna historia miłosna. Dużo śmiechu i niewybrednego humoru...

A w tle, niemal niepostrzeżenie, rodzi się nazizm. Ot kogoś pobito, wymalowano jakieś hasła, ktoś boi się przyznać do...

Z reguły musicale są łatwe, piękne i przyjemne. Bajkowa scenografia, chwytliwe piosenki, piękne aktorki i happy end.
"Kabaret" to najbrzydszy musical jaki widziałam, ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu(o ile takie ma). Liza MInelli (podobnie jak towarzyszące jej tancerki) nie jest klasyczną pięknością,...

Wielowarstwowy: dekadencja Berlina ukazana przez pryzmat nocnego kabaretu i rodzenie się faszyzmu w Niemczech jako jej wynik przeplatają się ze sobą. Oskarowa, niepowtarzalna kreacja Joela Grey'a jako konferansjera jest genialna, a scena w ogródku piwnym z młodzieńcem z hitlerjugend śpiewającym z pozoru niewinną...

Oceniłbym jego kreację na 50/10///

Ale nie widzę geniuszu w tym filmie. Chyba, że ktoś mnie ktoś przekona. Ok, mamy ciekawą i ponadczasową Lizę Minelli, "potrójny" romans Żydów w okresie międzywojennym w Niemczech, trochę oldschoolowych żartów, trochę śpiewania. Tylko co w tym scenariuszu jest takiego świetnego, nieprzewidywalnego, godnego uwagi? Ja...

Podpisywać jak ktoś chce postawić polskie wydanie "Kabaretu" na półce:
https://www.petycjeonline.com/kabaret_1972_na_dvd_i_blu-ray

W "ciekawostkach" wspomniana jest lista ośmiu filmów, jakie należy zabezpieczyć dla przyszłych pokoleń. Orientuje się ktoś może, co to za lista i jakie jeszcze filmy się na niej znajdują??

Malcolm McDowell zrezygnował z roli w Kabarecie. Na jego miejsce wybrali Michaela Yorka. Szkoda bo Malcolm pasowałby idealnie pod kwestią nastawienia, wyglądu.
Tak mam tylko boskiego Joela Greya i fantastyczną Lizę. York wydaję mi najsłabszym ogniwem (oczywiście to tylko moje zdanie).

Lepszy niz średni. Bardzo ciężki momentami. Nie jest słaby, momentami bardzo dobry nawet, ale w sumie dość skonwencjonalizowany, pokazujący Berlin spłyconych wartości (miłość za pieniądze, rozwiązłość seksualna, ogólna apatia, powolna bezradność wobec nazistów). Film oceniłem bardzo krytycznie, ale daję 6/10.

ale to jest jeden z wyjątków - wybitny film

odbioru. Można go oglądać jak melodramat, czy love story. Można doszukiwać się analizy osuwania sie Niemiec w nazizm. Jest dramatem, ale też gorzką komedią. Filmem obyczajowym i muzycznym.
Pozostają jeszcze "smaczki", które nie każdy zauważy... Np. jedno z ujęć w pierwszych sekwencjach z kabaretu... Przy stoliku...

Nawet taki zdeklarowany antyfan wszelkiego rodzaju musicali i itp. filmów muzycznych jak ja, uległ urokowi tej perełki. Bez kiczu i z grubej rury mamy tu historię, aktorstwo i oprawę. Pełnia absurdu, hipokryzji, ale też pogoń za rozrywką. I te oczy Lizy Minnelli...

Za klimat który stworzyła Liza,dzięki któremu poczułam się jak w kabarecie, zdecydowanie 10.

Tak poważnych i gorzkich musicali często się nie spotyka. Zadziwiające jak udało się to osiągnąć poprzez wesołe i niemal slapstickowe numery muzyczne. Chapeau bas! W dodatku Minelli i York mają tak wiele magnetyzmu i uroku, że wprost rozsadzają ekran. Ten sam efekt uzyskał Joel Grey swoją niesamowitą energią, ruchami,...

Potraficie polecić inne filmy o tej tematyce, czyli o dojściu nazistów do władzy?

Zdaję sobie sprawę, że nic tej miary co "Kabaret" nie znajdę, ale ten duszny, mroczny, przerażający klimat ma coś w sobie.

Jedyne co mi przychodzi na myśl to: Hitler: Narodziny zła.

Dorzucicie coś więcej?

http://kulturadobra.pl/kabaret/

Co tu dużo mówić- w opisie słusznie napisano, że kabaret jest podrzędny. Bazuje na najniższym poziomie humoru, penisowo-pochwowym. Muzyka też średniawa. A ilość prymitywnych nawiązań do seksualności była dla mnie z początku tak irytująca i niesmaczna, że zastanawiałam się, czy nie wyłączyć tego filmu. Całe szczęście,...

Zmieńcie ten opis bo jest niewybaczalny

stworzyła w tym filmie niezapomnianą rolę...

Historia na pozór jest podobna - wrażliwy facet zakochuje się w tancerce. Jednak charkter filmów jest zupełnie różny, widać to już na pierwszy rzut oka: MR jest baśniowy, K zaś naturalistyczny wręcz. K pokazuje prawdziwe oblicze dekadentyzmu i dlatego kończy się bez happy-endu. MR też niby kończy się tragicznie, ale...