Moim zdaniem postać owszem trochę surowa, ale czemu nie miałaby taka być? Wyobraźcie sobie, że ścieracie się z taką ścianą w postaci polityków i ekspertów, którzy myślą głównie o tym jak ich przedstawią w telewizji. Ciężko nie być wkurzonym i nie bluzgnąć tu i ówdzie. Zresztą obecnie to jest częsty typ bohatera pierwszoplanowego w polskim kinie. Gdyby to była męska rola coś czuję, że dużo mniej by się przyczepiało ludzi do tej "histeryczności", a nawet byłoby to odebrane pozytywnie jako "mocny charakter". Jeszcze a propos niespójności pomiędzy tym, że była uzależniona i porzuciła dziecko, ale jakoś zrobiła karierę naukową - nie czuję tutaj aż takiego zgrzytu, owszem uzależnienie niszczy życie w tym np. utrudnia koncentrację, ale co człowiek to inny typ uzależnienia. Przykładowo jest mnóstwo lekarzy nadużywających alkoholu albo wręcz w zaawansowanej fazie choroby alkoholowej, a mimo to wykonują zawód wymagający niesamowitej koncentracji, a jak chyba wiadomo powszechnie to wypicie paru głębszych raczej temu nie sprzyja. Także nie wiemy dokładnie jaki był u niej przebieg tego uzależnienia, ale to, że jednocześnie udało się jej rozwinąć karierę naukową jakoś nie jest dla mnie czymś niecodziennym - weźmy na przykład Z. Freuda, C. Sagana czy S.J. Goulda. Narkotyki zażywali, ale mieli dość owocne kariery pod względem naukowym. Nie będę się wypowiadać stricte o heroinie, ale chciałam zwrócić uwagę na to, że sam fakt uzależnienia nie od razu musi wyłączać kogoś z prowadzenia np. dalszych studiów. Sama w moim życiu spotkałam takie przypadki, gdzie używki owszem przeszkadzały w nauce, ale ci ludzie jakoś dawali sobie radę na tym polu, natomiast gorzej z relacjami itp. Jeśli chodzi o porzucenie dziecka, to Jaśmina być może nie czuła też aż takiego powołania jako matka, co też nie dziwi jakoś specjalnie - owszem, kochała córkę, ale ciężko jej było sobie poradzić z rolą matki, sama zresztą wspomina, że uznała, że "lepiej nie mieć matki, niż mieć beznadziejną". To mogła być wpadka, z Marczakiem byli parą w liceum i być może wtedy zaszła w ciążę, być może tuż przed studiami. Ona mogła nie chcieć rezygnować ze swoich planów i marzeń, plus przez jej relację z matką sama mogła nie chcieć przekazać swojej córce takiego wychowania jakiego sama doznała w domu - może miała na tyle spory konflikt (który zresztą doprowadził do tego, że Jaśmina nie kontaktowała się z matką przez wiele lat), że wolała sama nie powtarzać tych błędów. Możecie oczywiście uważać to za niemoralne, natomiast nie zgodzę się, że to od razu musi przekreślać jej postać na całej linii - nie podważa to jej intelektu ani determinacji, po prostu mogła nie czuć w sobie takiego powołania i tyle. Historia zna zresztą wiele przypadków, gdzie matki totalnie nie czuły w sobie tego instynktu, ale czuły się zmuszone do wytrzymania w roli matki, a potem kończyło się to różnymi patologiami. Tutaj i tak na plus, że Jaśmina szczerze dała córce do zrozumienia, że ją akceptuje, ale po prostu nie czuje siebie w roli matki, a bardziej koleżanki czy przyjaciółki - myślę, że dzięki temu też pozwoliła w dłuższej perspektywie Klarze na pogodzenie się z tą sytuacją. Wiele dzieci zarzuca sobie, że to z ich winy rodzice je porzucili, natomiast tutaj przynajmniej mogła doznać takiego "closure" na zasadzie "nie zostałaś porzucona bo było z tobą coś nie tak, po prostu ja nie dałam sobie rady z tą rolą i to moja odpowiedzialność". Bardzo się cieszę, że ten wątek został poruszony i to właśnie w taki nieoczywisty sposób, owszem z happy endem (i być może zbyt wieloma zbiegami okoliczności, ale to nie dotyczy samej budowy postaci tylko fabuły), ale nie takim lukrowanym tylko właśnie dość ludzkim.

Współczesna feministka eco-aktywistka wstawiona w lata 8O-te, a obok tępi Polacy z wąsami...hehe. Jest tak pretensjonalna jak Cielecka w Chyłce. Identyczna maniera grania...

Identyczne odczucia...

Ta postać (aktorsko) jest tragiczna, musiałem odpuścić całość w pewnym momencie, bo ta "kreacja" przypominała co chwilę wszystko, przez co unikam rodzimej kinematografii.

Ja ją bardzo polubiłam. Fajnie napisana postać :)

Baba łazi po łąkach z dwoma psami bez smyczy, powala stukilowego faceta na glebę jedną ręką i nie widzi swojej hipokryzji. A to dopiero pierwsza scena.

A mnie się podobała ta kreacja, w końcu nie była to jakaś ładna, głupia szesnastolatka lubiąca pieski i pokemony. Weźcie pod uwagę, że z debilami jakimi byli organizatorzy akcji kryzysowej nie ma sensu gadać jak w ulicy sezamkowej.

To jest właśnie inżynieria w wykonaniu netflixa. Młoda, silna, niezależna kobieta z zachodnim wykształceniem.

OP nie zna chyba zbyt wielu kobiet w swoim życiu xd

strasznie jest irytująca, wiecznie skwaszona mina, agresywna itd. Feminizm nie polega na przemicy wobec mężczyzn ( scena z policzkowaniem), przez to nie umiałam poczuć do niej ksztyny sympatii

Dwa lata nie bierze heroiny, ale ma doktorat. Czyli była heroinistką jak się doktoryzowała i jej to nie przeszkadzało, ani nikt się nie zorientował albo zorientował ale nie było to problemem. Ach zapomniałem, to było w postępowej Holandii gdzie mają cofeeshopy...

Mnie przypomina córkę Sikory z Odwróconych 2.Tak samo napuszona i irytująca jak Skyler w Breaking Bed

A co to : Wszyscy i wszystkie muszą być jak do rany przyłóż? Akurat kino portretuje różnych ludzi w życiu też znam różnych ludzi i tak się składa że na stanowiskach gdzie trzeba szybko podejmować decyzje takie podejscie sprawdza się lepiej.

A co to wszyscy i wszystkie muszą byc jak do rany przyłóż? Akurat ludzie są rózni i kino też portetuje różnych . A na stanowiskach gdzie trzeba szybko podejmować ważne decyzje - akurat takie podejście lepiej się sprawdza

Tak samo irytujące jest picie methadoni od tak sobie i kiedy sobie chcę... I też irytujące po tylu latach w polskiej kinematografii nie nauczyli się że heroina w 99% występuje w postaci Brown sugar (brązowy). Wie ktoś może co to było to pod koniec, co chciała sobie wstrzyknąć, ale kalosz jej nie pozwolił? Kompot? Wtedy jeszcze był i tylko to mi przychodzi do głowy.

Męskich postaci zachowujących się w ten sposób jest na pęczki i najczęściej te postacie są lubiane i wychwalane, bo przecież są takimi twardymi badasami potrafiącymi dążyć do celu i walczyć o swoje, ale kiedy dokładnie takie samo zachowanie przejawie kobieta to jest to już problem i jest "irytująca"? Niezłe podwójne standardy.

Niestety nie da się jej lubić, nue kibicuje się jej. Ktos dobrze napisał - jest hak Galadriela z nowego LOTR: nadęta, arogancka, agresywna. No nie ma za co po prostu. Płeć nie ma tu nic do rzeczy. Faceta takimi cechami też bym nie polubiła.

Widzę, że nie jestem sama. Z początku pomyślałam "ok, ma być wyszczekaną, niby silną babką, musi się tak zachowywać, dodatkowo ma przeszłość, jaką ma". Ale już od połowy pierwszego odcinka zaczęła mnie irytować, aż trochę zniechęcała do oglądania serialu dalej... Tragiczna postać, jak dla mnie przerysowana.

Zgadzam się z Tobą!!! Była irytująca i już. A w dodatku była niepotrzebna jako główna bohaterka. No bo co zrobiła dla głównego wątku filmu??? Nic. Z jej pomocą czy bez jej udziału i tak zalało by Wrocław. A jak zalało to to nawet nie pomagała w osuszaniu miasta czy ratowaniu ludzi. Jej rola polegała na tym że uporządkowała swoją przeszłość. A co by było gdyby nie było powodzi??? Jej córka nie poznała by swej matki, a ona nigdy nie pogodziła by się ze swoja matką??? Jak dla mnie miałka postać.

Przerwali jej stosunek na samym początku serialu. Co się dziwisz ;) Przez cały serial nadąsana, poirytowana, wkurzona, bez kultury i obycia, rzuca jakieś kąśliwe teksty zamiast być merytoryczną. Godzina serialu to jak wspólny obiad z obrażoną żoną.

Irytujący to są wszyscy "fachowcy" którzy wiedzą lepiej i nic do nich nie przemawia, a ja jestem profesorem (co za kretyn) i wiem lepiej, nie ważne, że mapa jest sprzed 30 lat i nie ma potrzebny robić aktualizacji, my wiemy lepiej, jest susza więc jesteśmy bezpieczni... ależ zacofani "fachowcy".
Pani jest dobra w tym co robi i ma ogromną wiedzę i praktykę, na wszystko zwraca uwagę w przeciwieństwie do reszty panów z prl-u.
Podobnie było w Czarnobylu, nic się nie stało mamy wszystko pod kontrolą, nie potrzebujemy pomocy...

Dziecko drogie. Masz około trzydziestki i wszystkie rozumy pozjadałeś? Fakt, w tym wieku też odnosiłem to upajające wrażenie. Pierwsza euforia po skończeniu studiów i osiągnięciu czegoś w firmie nie upoważnia cię do bycia Sokratesem, niestety. PS W zasadzie twój nick nie zdradza płci, twoje wypowiedzi gramatyką też tego nie zdradzają. Zaczynam rozumieć! Kobiece fobie...

,

Jasne, jest irytująca, ale nic dziwnego skoro co chwila jej decyzje były podważane, nikt jej nie słuchał i nie brał poważnie. To nie był czas na przytakiwanie, tylko poważne decyzje, a większość ekspertów chciała mieć święty spokój i nie brać za wszystko odpowiedzialności.

Czepiasz się, żeby nie powiedzieć przypierdalasz. Super zagrała rolę, którą miała zagrać.