Serial ogólnie dobry, ale brakuje mu dużo do miana epickiej opowieści. Sam pomysł na historię wciąga: akcja skupiona jest na restauracji, więc mamy niejako zamknięty świat, za który wychodzi tylko kelnerka robiąca karierę w polityce. Jest rodzina właścicieli, są pracownicy. Różni ich co oczywiste status społeczny. Bardzo dobrze poprowadzono losy rodzeństwa Löwanderów. Peter zaczyna jako człowiek kryształowo czysty, a z czasem staje się czarnym charakterem. Gustaw początkowo jest łotrem, a potem przechodzi przemianę. Niestety twórcy przegrali z charakteryzacją. Początek serialu to rok 1945. Koniec to 1972. To 27 lat. Tymczasem bohaterowie w ostatnim odcinku wyglądają tak samo jak w pierwszym. Oczywiście jak na skandynawską i współczesną produkcję przystało mamy potężny wątek o homoseksualiźmie. Aczkolwiek przynajmniej momentami udało się lekko uciec od propagandowej homo agitki. Dużym zaskoczeniem bardzo surowe rozprawienie się z hipisowskim komunizmem.