Gustaw Holoubek

Gustaw Holoubek to jedna z najznakomitszych postaci polskiego kina. Ukończył PWST w Krakowie. W teatrze po raz pierwszy wystąpił w 1947 r. W filmie debiutował w roku 1953 rolą Feliksa Dzierżyńskiego w obrazie "Żołnierz zwycięstwa". Przez ponad pół wieku swojej działalności aktorskiej związany był z wieloma teatrami m.in. Dramatycznym w Krakowie oraz warszawskimi: Polskim, Dramatycznym, Narodowym, Ateneum (gdzie pełnił obowiązki dyrektora artystycznego). W latach 1970-81 był prezesem SPATIF-u-ZASPU. Pracuje również jako wykładowca w PWST w Warszawie. Gustaw Holoubek jest aktorem niezwykle wszechstronnym. Jego niekwestionowana wielkość polega na tym, że nie sposób go zaszufladkować. Potrafi zagrać postać rodem z westernu jak w filmie "Prawo i pięść, pełnego liryzmu i wrażliwego Profesora Tutkę, a także nieugiętego króla Władysława Jagiełłę. Każdą rolę odtwarza po mistrzowsku i w każdej jest jednakowo przekonywujący. W ankiecie "Polityki" na najważniejszych aktorów polskich XX w. zajął 2 miejsce.

Urodził się w 1923 roku w Krakowie. Po skończeniu Wyższej Szkoły Aktorskiej zadebiutował na scenie krakowskiego Teatru im. Juliusza Słowackiego. W latach 1949-1956 grał w Teatrze Śląskim w Katowicach. Później przeniósł się do Warszawy, do teatru Ateneum, którego jest dyrektorem. W 1967 roku zagrał Konrada w ,,Dziadach” reżyserowanych przez Kazimierza Dejmka. PZPR zdjęła sztukę z afisza, co zaowocowało protestami i manifestacjami. W 1968 zostały one wykorzystane jako pretekst do tłumienia dążeń wolnościowych. Inne genialne role to m. in. w teatrze dramatycznym król Edyp, Hamlet i król Lear, w filmie ,,Pętla”, ,,Rękopis znaleziony w Saragossie” i ,,Pożegnania” Wojciecha J. Hasa, ,,Jak daleko stąd jak blisko” i ,,Lawa” Tadeusza Konwickiego i ,,Księga wielkich życzeń” Sławomira Kryńskiego.