kojarzy mi się z Kusturicą. Taka trochę rumuńska jego wersja - ale nie kopia, bo z własnym charakterem. Wrzucał on do swoich filmów mniej więcej takie same składniki, czyli opierał się na specyficznych kontrastach. Tak więc historie tworzył słodko-gorzkie, gdzie dziecięca niewinność kolidowała z wulgarnością/brutalnością, ironia/sarkazm z liryką, realizm z magią (oniryzm/surrealizm/realizm magiczny - jak zwał tak zwał) czy folklor z popkulturą. Wszystko to bardzo zgrabnie połączone, stale się uzupełniające. No i ten wyborny humor i specyficzny lekki nastrój, który bardzo naturalnie potrafi zmienić się w nie lada tragedię.
"Marilena z P7" i "California Dreamin'" to PIĘKNE kino. Ale i poprzednie jego twory zdecydowanie warto zobaczyć.
Wielka, wielka szkoda pana Cristiana, strach pomyśleć jak kapitalne filmy mógł jeszcze stworzyć.