Główną bohaterką tego filmu jest niepełnosprawna kobieta, cierpiąca na dziecięce porażenie mózgowe, która porusza się na wózku i porozumiewa z innymi używając syntetyzatora mowy. Ma jednak potrzeby i marzenia takie jak wszyscy i pragnie je realizować, czego wiele osób nie zauważa. Dotyczy to zwłaszcza jej opiekunki, kobiety samotnej i nerwowej. Pewnego dnia bohaterki poznają mężczyznę, który podoba się obu paniom.
jeżeli ktoś zaczyna temat od słowa obrzydzenie to ma chyba problem i jest narcyzem...Rezyser pokazał prawde o losie ludzi niepełnosprawnych, jezeli kogos to brzydzi to widac ze jest dla tych osob nie tolerancyjny...Dobrze opowiedziana historia czasami przypominająca mi kino hiszpańskie...pokazywanie rzeczywistości...
Obejrzałem ten film na Zone Europa.
Film wzruszający: ukazuje ciężkie życie osoby upośledzonej - kalekiej, nierozumianej, może dla innych śmiesznej, ale będącej przecież człowiekiem, cierpiącą, pragnacą uczucia, bycia kochaną. Film uczy zrozumienia i współczucia dla takich ludzi, być może pozwala nam zrozumieć to...