Tak jak w tytule, jedyny plus tego filmu to Timothy Dalton. Rewelacyjnie wprost obsadzona rola Heathcliffa, najlepiej ze wszystkich dotychczasowych ekranizacji "Wichrowych Wzgórz". Fatalnie natomiast obsadzone role Cathy (chwilami miałam wrażenie, jakby była ona umysłowo upośledzona) i Nelly. Absolutny, naganny brak tego mrocznego, gotyckiego, trochę przerażającego klimatu książki. Kiepska muzyka. Dużo wolnej interpretacji i to w sposób całkowity odbiegający od treści i klimatu "Wichrowych Wzgórz", zirytowała mnie na przykład scena przyjazdu Hindleya, w której Nelly infantylnie poprawia sobie loki, aby przypodobać się swemu powracającemu panu i słyszymy tę słodką, wesołą muzyczkę. Cała ta scena kompletnie nie przystaje do "Wichrowych wzgórz". Sama rola Timothy'ego Daltona niestety nie wystarcza, żeby dać temu filmowi, w mojej opinii, więcej niż 5.