Zdecydowanie podzielam Twoją opinię, z której wręcz wyziera uczucie niedosytu i zawodu, równoważone jednak za pomocą różnorakich zabiegów, jak chociażby "jakoś", przez co przekaz jest niepotrzebnie, moim zdaniem oczywiście, zmiękczany. A ten dla mnie jest prosty: film nie jest doskonały, film nie jest również według mnie nawet dobry. Jakieś tam przesłanie jest, nie powiem, ale mętne, tak jak cały film zagmatwane i niepowalające na kolana, a przy tego typu filmach jest to wręcz konieczne, by co jakiś czas, albo chociaż na końcu powiedzieć sobie "łał, to było niezłe". U mnie tego nie było, przez co ocena nie może być wysoka. Jedyne w zasadzie co tak naprawdę doceniłem, to świetna, starająca się budować klimat muzyka. Ale zapewne wtedy, na przełomie epok, ważne było zrobić obraz podejmujący się takiej tematyki. Mając świadomość bycia w ogromnej mniejszości, mnie on jednak nie porwał.

Zdecydowanie lepszą krytyką komuny jest chociażby Pułkownik Kwiatkowski albo nawet Miś, który jest w krzywym zwierciadle. Ucieczka jest jak kisiel. Jak jesteś naprawdę wygłodniały to zarzuć lepiej co innego na ruszt.

To nie jest film tylko o krytyce komunizmu. Na film można spojrzeć znacznie szerzej. Komuna, postać cenzora, system zostały wykorzystane jako tło do powiedzenia czegoś więcej o wyborach ludzkich. No i hasłowa "wolność" czy istnieje? czym jest? Czy jest możliwa? Niezależnie od ustroju - pytania ponadczasowe o granice, o wolność, o wybory ludzkie i odpowiedzialność za nie. pozdrawiam :)

Nie wydaje mi się na miejscu porównywanie Ucieczki... z Misiem ;))) bez urazy :)

Ja posunął bym się jeszcze dalej: ten film słabo podejmuje się krytyki komunizmu- bo niby gdzie? dużo mówi tutaj scena na dachu rozgrywająca się między cenzorem a Raskolnikowem.