Tim Curry rządzi jest jak szatański Dawid Bowie i chwała mu

Też się zawiodłam nieco końcówką. Głównie z tego powodu, że wg mnie jakoś nie pasowała do wszystkich poprzedzających ją rozpasanych, energetycznych i porywających scen, które z miejsca pokochałam. Bardziej oczekiwałam, że koniec filmu będzie tylko tego kulminacją i już.
No i z miejsca pokochałam Frank-N-Furtera, więc, cóż, byłam mocno niezadowolona z tego jak to się wszystko rozwiązało ;)

Aaaale, film i tak jest genialny, na pewno jeszcze nie raz do niego wrócę :D

My-my-my, m-my my my my! My my my my, my-ah!

A propos końcówki, jak ją rozumiesz? W sensie interpretacyjnym? Męczy mnie też pytanie, co stało się z parą narzeczonych. Wątek, co z nimi dalej został porzucony. Zabrakło mi puenty, jak też ich znajomośc po owych orgiach, parodiujących styl życia lat 70. w niektorych kręgach, się potoczyła.

Ich wątek kończy film - widzimy, że zostali poturbowani ale przetrwali i że nadal siebie szukają mijając się czasem w mroku, podczas gdy zaginacze czasu bawią się już gdzie indziej - wiecznie. Kwestia czy się odnajdą pozostaje otwarta ale na pewno nigdy już nie będą tacy jak przedtem, są przepełnieni nowymi, czasem destrukcyjnymi rządzami, za to wolni od obłudy i konwenansów (początek filmu) i bogatsi o samopoznanie. Dlatego nie rozumiem pretensji do zakończenia, również dzięki niemu tak wysoko oceniam film. Poza tym każda impreza kiedyś się kończy :)

To było wręcz tragiczne xD