właściwie to oglądając przez cały czas czułam się jakbym czytała jakieś lewackie forum na fb dotyczące związków. Problemy wydumane, bohaterowie rozpuszczeni, pozbawieni charyzmy. Brak jakiegokolwiek morału. Brak jakiegokolwiek punktu kulminacyjnego... Kiedyś słyszałam , że film powinien mieć jak książka wstęp, rozwinięcie i zakończenie... Tu nic się nie dzieje poza tym, że gadają. Niby teatr, pomyślał by kto, że trochę ambitne: ale bohaterowie -teoretycznie aktorzy w teatrze - nie mają nic wspólnego z ambicją. Nuuuudyyyy
Film ma tylko dwie lub trzy dobre i przemyślane sceny - są to kwestie wypowiadane przez bohaterkę do lustra, ale tak szczerze ... jakoś nie pasują mi do reszty. Jakby wypowiadała je jakaś inna osoba. Mia na co dzień lubi towarzystwo swoich mało moralnych koleżanek, w gruncie rzeczy tylko podejście do agresji ją różni. Jest płytka, histeryczna chociaż przyznaję, że w kwestii przemocy ma rację. Natomiast ta którą widzimy w lustrze to inna osoba...Co daje do myślenia, że raczej kiepsko zbudowano tę postać