De gustibus non est disputandum. :)
A tak na marginesie - wartość jest podzielna, na szczęście. To, że dany film jest wartościowy nie wyklucza tej cechy u innych. Ten sam problem może się przeglądać w różnych zwierciadłach. Każdy reżyser ustawia swoje pod innym kątem, co jest naturalne. I wspaniałe. Niech żyje różnorodność! :)
Pozdrawiam.

"Mandarynki" są po prostu za lekkie i za "grzeczne" na film antywojenny. Mnie kompletnie nie ruszyły, ukazały jedynie wycinek tematu w ramach "politycznej poprawności"... Wojna to krew, brud, gwałcone kobiety, stosy ciał dzieci z pourywanymi kończynami, machanie żołnierzom przed mordą flagą, żeby szli zabijać w imię petrodolara.
Nie chodzi o mechanizm "im brutalniejszy, tym lepszy". Chodzi o pokazanie prawdziwego brudu wojny, tego, co najbardziej niewygodne. A "Mandarynki" niestety takie "wygodne" są. Pewnie dlatego tak sie go powszechnie okrzykuje "świetnym filmem antywojennym". Bo jest politpoprawny, znośny, strawny nawet dla przeciętnego widza.

Jak miło widzieć, że ktoś pamięta film Johnny poszedł na wojnę :) nakręcony pół wieku temu! To jeden z najlepszych filmów, jakie w życiu widziałam, a na pewno najbardziej wstrząsający. A Mandarynki cudne, choć zupełnie inne...

Wiek to tylko cyferki. Takiego filmu się nie zapomina...