Paradoksalnie, z punktu widzenia przyszłego rozwoju tego gatunku - pierwotnie to Bela Lugosi miał zostać obsadzony w roli potwora, ale po sukcesie jego roli w legendarnej "Draculi", będący wtedy na wyżynach popularności aktor po przeprowadzeniu zdjęć próbnych odrzucił tę propozycję i ową decyzją otworzył drogę do kariery nikomu nie znanemu Borisowi Karloffowi, który to stworzył przejmującą i znaczącą dla kultury światowej rolę - ikonę potwora, który powołany do życia musi zmagać się ze swoim ciałem, jego brzydotą i zarazem z otaczającym go światem.
Początkowo główne role mieli zagrać: Leslie Howard i Bette Davis.
John Carradine był jednym z kandydatów do roli potwora.
Pierwotnie reżyserem filmu miał być Robert Florey.
John Huston napisał pierwszą wersją mowy wygłaszanej na początku filmu.
Karloff był pierwszym aktorem w branży filmowej, który wywalczył klauzulę w aktorskich kontraktach. Wedle niej czas kilkugodzinnej charakteryzacji został wliczony do czasu pracy aktora.
W celu lepszego przygotowania się do charakteryzacji Karloffa, Jack Pierce studiował fachową literaturę poświeconą anatomii, chirurgii, elektrodynamice oraz kryminologii, a także starożytne i współczesne obrzędy pogrzebowe oraz elektrodynamikę.
Przedmioty, których użył Jack Pierce do stworzenia monstrum to: wiadro pełne niebieskiej szminki, kilka sworzni i nitów, para butów wykorzystywanych przez robotników kładących asfalt, stary garnitur i dwie pary spodni noszonych jednocześnie.
Kwadratowo-spłaszczony kształt czaszki monstrum, z bliznami na czole jest spowodowany otwieraniem jej przez dr Frankensteina. Z powodu braku praktyki chirurgicznej wybrał on najłatwiejszą formę wykonania tejże operacji. Na początku odciął szczyt czaszki, jak pokrywy garnka, umieścił w niej mózg, a następnie zamknął ją na nowo.
Sztuczne gumowe powieki zasłaniające połowę oczu monstrum, były pomysłem Borisa Karloffa, w ten sposób autor uzyskał efekt "nieludzkiego spojrzenia"
Nienaturalnie wydłużone ręce monstrum były zainspirowane zwyczajem pochodzącym ze starożytnego Egiptu. Przestępcom, przed zakopaniem żywcem wiązano ręce i nogi. Następnie po śmierci w wyniku zamienieniu sie krwi w wodę ta spływała do kończyn sprawiajac, iż stawały sie one długie i opuchnięte. Charakteryzator uzyskał ten efekt u monstrum poprzez nałożenie na aktora kurtki o zbyt krótkich rękawach
Sztywność ruchów potwora w filmie została uzyskana dzięki dwu i pół kilogramowemu prętowi umieszczonemu na plecach aktora oraz ciężkim butom.
Na nałożenie charakteryzacji Karloffowi trzeba było dziennie poświęcić cztery godziny, jej zdejmowanie trwało o połowę krócej
Pełnometrażowym filmem fabularnym, w którym po raz pierwszy wykorzystano 360-stopniowe ujęcie panoramiczne to właśnie "Frankenstein"
Z polecenia producenta - Carla Leammie do "Frankensteina" został dokręcony prolog, w którym Edward Van Sloan ostrzegał widzów o słabych nerwach przed oglądaniem filmu
Dzieło Whale`a poprzez swój sukces wśród widowni zmusiło Anglików do wprowadzenia kategorii H (horrific). Obejmuje ona od czasu "Frankensteina" wszystkie filmy z potworami, których oglądanie zostało zabronione widzom poniżej 16 lat.
Przypadki histerii wśród widzów na próbnym pokazie filmu w Santa Barbara, spowodowały dokręcenie szczęsliwego zakończenia: baron Frankenstein zostaje uratowany z płonącego młynu, a jego stary ojciec wznosi toast za nowo narodzonego dziedzica rodu.
Choć film został nakręcony w 1931 roku, to pełną nieocenzurowaną wersję pokazano dopiero w 1987.
Ciężki kostium potwora który Boris Karloff musiał nosić na planie, zaowocował chronicznymi problemami z plecami, na starość zmuszającymi go do korzystania z fotela inwalidzkiego.
Zdjęcia do filmu kręcono od 24 sierpnia do 3 października 1931 roku.