Do ośmiu razy sztuka

Żeby tak bez emocji podchodzić do braku pracy, mieszkanie, niemożności utrzymania dziecka trzeba być na dobrych prochach. Innego wytłumaczenia tak obojętnego zachowania na to, co spotykało Else nie widzę. Przez cały film nie spotkało ją nic optymistycznego
Bardzo lubie kino społeczne, jednym z moich ulubionych filmów...

O tym, że nie tylko w Polsce dzieje się źle. Film dołujący i pocieszający zarazem. A życie toczy
się dalej.

Zaskakująco dobry, bardzo dobry film! Zacząłem oglądać dzisiaj na kanale Cinemax, zupełnie przypadkowo i - wpadłem w ten hipnotyzujący marazm narracji, który ma swoją logikę, o której zaraz napiszę nieco więcej.
Pierwsze, co może zdumiewać, to podobieństwo tego filmu do słynnego obrazu "Fight Club" z JEdwardem...

Bohaterką filmu jest Elsa, młoda kobieta, która utrzymuje się z dorywczych prac: w nocy czyści autobusy, w ciągu dnia opiekuje się dzieckiem zamożnego małżeństwa, udając, że uczy go angielskiego. Wciąż odbywa też rozmowy kwalifikacyjne z nadzieją, że w końcu znajdzie stałą pracę.