PE był pierwszym survival horrorem, w jaki grałam. Pamiętam, że gra zrobiła na mnie dobre wrażenie. I choć Squresoft (a teraz już Squre-Enix) zawsze będzie mi się kojarzył z rewelacyjnymi "Finalam", to inne produkcje tej firmy też zawsze były i są godne uwagi.

Dla mnie to dwójka nie jest tak zajebista jak jedynka. Klimat bije na łeb ten z dwójki.
Muzyka w tej części to mistrzostwo świata. W żadnej grze SE już potem nie słyszałem czegoś tak zajebistego. Yōko Shimomura jest po prostu genialna. Bardzo szkoda że nie wzięli jej robienia muzy w sequelu, na pocieszenie zostaje nam sporo zremiksowanych kawałków z pierwszej części...

Jedna z najlepszych na PSX. Swietna fabuła. Bardziej bym to nazwala bardziej akcja niz surv horrorem, ale byly momenty grozy

Ja jakoś wolę muzykę z tej części...Trochę mnie zraziła zremiksowana wersja primal eyes w dwójce, ale ogółem kocham obie części.

Klimat w tej grze jest po prostu niesamowity,a muzyka... poezja. Dobra robota,Yōko!

Właśnie ukończyłem PE po raz pierwszy, i nie mogę zrozumieć zachwytów nad tą grą. Jest w miarę ciekawa i krótka, nie ma więc problemu z jej ukończeniem zanim dopadnie nas znużenie jednak nie mogę zgodzić się z wymienionymi powyżej zaletami.

Muzyka nie wpadła mi w ucho, pamiętam za to że miejscami jest mocno irytująca (np. ostatni boss i dziwna mantra). Historia nieprzekonywująca i pełna kiepskich, niepasujących do klimatu całości momentów. Elementy RPG są bardzo szczątkowe, statystyki postaci czy broni mylące, i większość z nich nie ma prawie żadnego znaczenia, można na nie w ogóle nie zwracać uwagi. Stanowczo nie jest to survival horror.
Na plus niezły klimat, te lepsze momenty w historii (np. początek gry), starcia z bossami.

Jak mi się zechce, to może wypróbuję tryb EX, ale po pierwszym i najważniejszym podejściu PE wypada blado. Koniecznie muszę zagrać w drugą część.

Mówisz, że jest krótka .Spróbuj ją przejść drugi raz wraz z nową lokacją "chrysler building" to porozmawiamy o długości i łatwości

Hej, trochę spóźniona porada, ale dzięki. Nie wykluczam, że w przyszłości jeszcze wrócę do tego tytułu i spróbuję ponownego ukończenia.
Mimo wszystko nie zmieniam zdania, pierwszy "playthrough" jest najważniejszy w tego typu grze nastawionej na fabułę. Zaznaczam, iż nie uznaję także jej długości za minus, wręcz przeciwnie, gra radzi sobie w utrzymaniu zainteresowania przez całą długość, bez przeciągania. Problemem jest głębia rozgrywki. Pomimo ciekawego systemu walki, zasięg gwarantowany przez broń palną obejmujący zazwyczaj pratkycznie całą arenę sprawie że gra sporo traci pod względem taktycznym. Stanowczo lepiej został on wykorzystany w Vagrant Story. Czy dodatkowy poziom, który z tego co rozumiem polega na walce, zmienił by moją opinię - śmiem wątpić.
Muszę jednak dodać, że pomimo mojej dość surowej oceny sprzed 4 lat, przyznaję iż w gronie gier na pierwszego PSa jest to solidna pozycja.
Swoją drogą, chodzą głosy, że Square Enix wykonuje jakieś ruchy związane z marką. Możliwe że planowany jest "remake" na wzór ostatnich "remake'ów" gier z serii Resident Evil od Capcomu. "Easter Egg" w postaci baneru pojawia się w zwiastunie "remake'u" Final Fantasy VII.