Jestem świeżo po przejściu wszystkich epizodów Life is Strange. Towarzyszyłem serii od kiedy wyszła pierwsza część i z niecierpliwością czekałem na każdą kolejną. Chciałem podzielić się z ludźmi swoimi wrażeniami z gry i opinią o zakończeniu.
Grałem już w kilka gier tego typu, ale żadna chyba nie zrobiła na mnie takiego wrażenia, żadna historia nie wciągnęła mnie tak bardzo. Wiadomo, że wybory w grze nie mają wielkiego wpływu na przebieg rozgrywki, ale pozwalają się wczuć niesamowicie, jeśli podejmujesz jako postać trudne wybory.
Sporo ludzi krytykuje zakończenie za swoją przewidywalność. Owszem dało się przewidzieć już dość wcześnie, że tak to się właśnie skończy, że dojdzie do wyboru między ocaleniem miasta a życiem Chloe. I jest to dla mnie świetne rozwiązanie, jedyne zakończenie jakiego oczekiwałem. Gra sama w sobie miała dużo fabularnych twistów i nieprzewidywalnych wydarzeń, które wzbudzały w nas wielkie emocje. Zakończenie choć przewidywalne lepsze od zrobionego na siłę, czegoś czego nikt by się nie spodziewał.
Muszę przyznać, że pewnie jak część z was zakochałem się w postaci Chloe, nieistniejącej postaci z gry (cholera, mam nadzieje, że moja dziewczyna tego nie przeczyta xD) i gdy doszło do zakończenia bez zastanowienia chciałem ją ocalić za wszelką cenę. W końcu to przez cała grę Max robiła. I ja pewnie zrobiłbym to na jej miejscu. Zakończenie jako tako satysfakcjonujące jednak przy napisach końcowcyh poczułem, że coś tu nie tak. Ta gra potrzebuje czegoś innego. Wydaje mi się również, że taki wybór byłby sprzeczny z moralnością idealistycznej Max. Byłem zwolennikiem teorii, że łączyło je coś więcej niż przyjaźń, mimo że uważam całus z 3 epizodu nie sugerował jeszcze tego. Ale jednak Max nie poświeciła by tak wielu istnień, dla jednego. To się nie zgadzało, to zakończenie nie było satysfakcjonujące. Więc wczytałem i wybrałem opcje poświęcenia Chloe i to co się wydarzyło położyło mnie na łopatki. Pocałunek i ostatnie pożegnanie Chloe i Max było dla mnie wisienką na torcie tej gry. Jeden najbardziej wzruszających momentów w całej mojej gamingowej karierze. Zakończenie smutne ale cudowne. Nie da się zmienić przeznaczenia, a uczucie jakie łączyło dwie bohaterki było dla mnie czymś wspaniałym i wstyd się przyznać jako facetowi, że wzruszyło mnie do łez.