ok 48 godzin w grze, koryfeusz wącha lyrium od spodu.
wydaje mi się, że gdzieś w tyle czasu kończyło się poprzednie części ze 100% questów pobocznych i misjami z dlc, ja tu ledwo podstawkę skończyłem a i to podejrzewam, że 1/3 świata nie widziałem i misji nie wykonałem.

Sęk w tym, że w DA 1-2 i ME 1-3 granie dawało mi na tyle dużo radochy, że robiłem wszystkie misje które wiedziałem jak i gdzie więc 99% zawartości dodatkowej robiłem za każdym razem nawet jak wracałem do danej gry po raz dziesiąty. tutaj za pierwszym nawet nie chciało mi się robić wszystkiego i może być pierwsza gra bioware od wieków do której drugi raz nie siądę.
DA 1-2 kończyłem po wielokroć, ME 1-3 też po parę razy (ME 3 możliwe że tylko raz bo zakończenie zabiło mi sentyment do serii). Ta gra to krok w tył.

po poprzedniej części na twórców spadły joby, że recykling miejsc totalny i kilka małych korytarzy na krzyż przez 30 godzin grania się oglądało. Tutaj postanowili to nadrobić i zrobili grę ogromną. Powiem szczerze, że ja w tym ogromie widziałem tylko wady. Za dużo terenu do zwiedzenia a za mało ciekawych rzeczy tam bym czuł, że zwiedzać warto.
SW TOR to mmo od bioware które urzekło mnie jak żadne wcześniej przez postawienie na rozgrywkę bardzo singlowo crpgową w tym gatunku ryzykowne podejście. Tutaj miałem wrażenie jakbym grał w ogromne mmo - tona śmieciowych questów które zwykle w takim gatunku występują tylko mnie w tym utwierdzała. Ogromne mmo, ale tak goowniane, że byłem jedynym graczem na serwerze^^

a szkoda, bo historia zła nie była. Co ich podkusiło żeby zmienić mechanikę walki na mniej intuicyjną i bardziej niewygodną? Dwójka przy tym to szczyt frajdy^^ (no bo była świetna). Jaki debil uznał, że zrobienie mapy świata w formie stołu w kwaterze inkwizycji to świetny pomysł? ja się czułem jakbym zwiedzał instancje w mmo. Wpadał i wypadał. W dwójce czułem, że jestem w tym Kirkwal. W jedynce, że podróżuję po Orammarze, Denerim itp. Tutaj miałem wrażenie, że tylko wpadam wszędzie na chwilę i wypadam nie zwiedzając niczego. Czym się różniło orlais od fereldenu? tu pustkowia i tu pustkowia. Tu biegają barany i bandyci i tu. Myślałem, że na długo zapamiętam wizytę w stolicy największego imperium południa a my tam tylko widzieliśmy mały goowniany ryneczek, pałacyk jeden (obie właśnie jak instancje w mmo gdzie się wpada robi sieczkę i wypada). a poza tym wyłącznie pustkowia które wszędzie wyglądały tak samo! to małe śmieszne Kirkwal przy stolicy Orlais wyglądało jak metropolia:/

nie polecam tej gry, historia fajna, ale w każdej części taka była. Jak ktoś chce pograć w dobre cRPG niech odpali części 1-2 albo inny tytuł (Wiedźmin 2, może 3 bo jeszcze nie widziałem). A jak jest bardzo ciekaw historii trójki niech poszuka jakichś powycinanych filmików streszczających fabułę na youtube.

Nie mam pojęcia dlaczego ludzie tak wychwalają jedynkę. Przy postaciach polecieli stereotypami, grafika jest strasznie słaba, poboczne zadania nudne, sama fabuła jest w porządku ale dla mnie to tylko przystawka przed daniem głównym czyli Inkwizycją, która ma cudowną grafikę, genialne postacie i wciągające zadania. To tylko moje zdanie bo wiem, że nie przekonam fanów stereotypów. Przyznaję, że dwójka jest najsłabsza ale to nie zmienia faktu, że jedynka to też nie jest materiał na grę roku.

no i widzisz, są gusta i guściki. Ja jedynkę cenię bo całkiem fajnie nawiązywała do klasyków gatunku jak Baldurki. Była takim klasycznym cRPG i raczej wielu takich już nie zobaczymy. Czy postacie i fabuła były słabe? kłóciłbym się ale to kwestia gustu. Tak czy inaczej moja ulubiona część to dwójka bo po prostu grało się w nią najprzyjemniej.

Tak więc dla mnie hierarchia jest taka, że dwójka i jedynka obie bardzo cenię, a która lepsza to już zależy pod jakim kontem oceniamy (jedynka bardziej rozbudowana i dopracowana, ale dwójka bardziej wciągająca i efektowna jak dla mnie).
Trójka przegrywa po prostu w każdej kategorii. Ogromna. Ale nudna. W dwóch pierwszych częściach znałem każdy zakamarek i starałem się do każdego zajrzeć czy grałem po raz pierwszy czy dziesiąty. W trójce mimo szczerych chęci nie wiem czy pół zawartości zobaczyłem, gdyż tak mnie granie nudziło, że wolałem na siłę pchać fabułę do przodu niż męczyć się w przechodzenie kolejnych niby nowych a strasznie powtarzalnych, nudnych, nieciekawych lokacji.

aczkolwiek dobrze, że niektórym inkwizycja przypadła do gustu. To pokazuje, że żadna z gier pewnie nie jest lepsza od pozostałych bo wszystko jest kwestią subiektywnej oceny. Tak czy inaczej dla mnie jedynka i dwójka to mniej lub bardziej dopracowane, ale hity. Inkwizycja to przesadnie nadmuchany bubel. Dwójce wyszłoby na zdrowie dodanie odrobiny różnorodności - więcej lokacji do zwiedzenia, mniej oglądania tych samych prostych labiryntów w nieskończoność. Inkwizycji przydałoby się ująć trochę niepotrzebnych kilometrów dreptania bez celów w świecie udającym otwartą przestrzeń a większe dopracowanie tego co zostało.

Kto co lubi. Moja siostra odstawia zadania i cały czas zwiedza nowe światy żeby zdobyć jakieś przedmioty albo rzadkie zwierzęta. Mamy takie same odczucia co do jedynki i dwójki mimo, że mamy inne cele w grze. Osobiście to najbardziej lubię zadania główne (szczególnie świątynię).

*zabić rzadkie zwierzęta

DA O był świetny nie tylko ze względu na fabułę i możliwość tworzenia własnych postaci na swoją modłę, ale w największej części właśnie chyba za system walki który mi wybitnie przypadł do gustu i dawał niesamowicie dużo satysfakcji odświeżając moja nostalgię po starym dobrym Baldurs Gate. Gra była długa, ale nigdy nudna. Co mamy w DA I? Co jak co - całkiem przyzwoicie wykonany świat i interesujących bohaterów przy niestety maxymalnym uproszczeniu (czytaj popsuciu) systemu walki. Gdzie to co stanowiło o sile DA O - czyli kombinacje zaklęć? Schematy zachowań? Sloty taktyczne? to co możemy ustawić dla naszych towarzyszy w DA I to śmiech na sali. Dlaczego w wersji PC (nie wiem jak tam to wygląda na konsoli) mamy możliwość korzystania tylko z 8 umiejętności na pasku? Kompletny bezsens i 10 kroków wstecz w stosunku do pierwowzoru z 2009 roku. Po co to pozmieniali? komu to przeszkadzało? Jęśli ktoś miał problemy z ustawieniem slotów taktycznych to przecież mógł zdać się na SI komputera i patrzyć np jak jego mag okładany wręcz zamiast użyć np "uderzenia umysłu" czy innej zdolności pozwalającej wyjść mu z opałów bezsensownie żłopie mikstury na przemian nawalając z laski z iście miernym efektem. Sam gram łotrzykiem na poziomie trudny i walka wygląda następująco: najpierw piętno śmierci, ostrza z ukrycia, znikniecie, podwójne kły w plecy, uderzenie z cienia i dobijajacy cios - i tak w kółko. Cały czas ten sam schemat bo gra niczego taktycznego od gracza więcej nie wymaga. Co do fabuły to pomimo, że nie ma jakiejś tam tragedii to jest pod każdym względem gorsza od tego co oferowało nam zarówno DA O jak i dodatek do niego. Qesty z DA O to było coś ABSOLUTNIE genialnego zarówno w formie, treści jak i wykonaniu. Zagadki w pustce, mówiące wierszem drzewo (Silvan) w lesie elfów, quest z wilkołakami który można było przejść na kompletnie różne sposoby, a wszystko to odciskało swe fundamentalne piętno na fabule i finale rozgrywki. W DA I mamy ledwie namiastkę tego, po szumnych zapowiedziach raczej rozczarowanie mimo wszystko niż prawdziwy zachwyt. Z zadań typu zabij magów i nie ma do tego w zasadzie żadnego tła fabularnego ja osobiście nie czerpię żadnej satysfakcji. Wolałbym nawet, żeby takich zadań w ogóle nie było niż żeby je wrzucano w hurtowej ilości na siłę tylko po to, żeby sztucznie wydłużano rozgrywkę tzw questami pobocznymi. Ciekawostką jet też to, że gra ma niezły voice acting przy kompletnie miernej muzyce/ścieżce dźwiękowej. Miałem wręcz wrażenie, ze muzyki w tej grze w ogóle nie ma. Wyobraźmy sobie teraz takie Diablo czy Ice Wind Dale bez muzyki? Przecież to buduje połowę klimatu. Wstawka muzyczna z która leciała przy uruchamianiu DA O to było arcydzieło. W Inkwizycji nic takiego nie uświadczymy. Na pochwałę zasługuję dobrze zrobiony crafting ale to za mało żeby mówić o jakiejkolwiek innowacyjności. Suma sumarum - czy DA I mi się nie podobał?. No więc nie był zły i dałem mu nawet 8/10 ale zdaję sobie sprawę, że jest to ocena naprawdę wyciągana za uszy tylko przez sentyment do pierwszej odsłony która jest w zasadzie moją ulubioną grą. Inkwizycje polecam raczej Skyrimowym graczom niż fanatykom pierwszej odsłony serii i wyjadaczom Baldurów i Ice Wind Daleów.

może jest coś w tym co piszesz - Skyrima grałem 5 minut tak mnie wkręcił.
jedynke przechodziłem dużo razu wkręciła mnie bardziej chyba nawet niż baldurki
dwójka to samo (obiektywnie słabsze cRPG ale mimo wszystko jedna z moich ulubionych gier:)
inkwicycje przeszedlem raz. na sile zeby przejsc. strasznie sie dluzyla. i boje sie wlaczyc jeszcze raz bo znowu spedzic 48 godzin meki w grze jest nie na moje sily. jedynki i dwojki za kazdym przejsciem przechodzilem kazdy zakamarek. W INKWIZYCJI MI SIE NIE CHCE:( jest zrobiona troche jak mmo bez innych graczy. nawet w takiej kategorii blado wypada bo SWTOR przeszedlem14 razy skasowalem wszystkie postacie i wlasnie gram kolejnymi 8 na raz (a raczej na zmiany) od nowa.

Tak z ciekawości: grałeś w dodatek? :)

Nie, ale przeszedłem podstawke ponownie bawiąc sie troche lepiej. Juz troszke wyzej ta gre cenie. Aczkolwiek dalej uważam ze jest przesadnie rozciagnieta i wolałbym 20 godzin mniej biegania po nijakich pustkowiach. Byłoby może 40 godzin gry ale prawie znikneloby bieganie bez celu z punktu a do punktu b przez hektary pustego stepu z czasem jakimś psem do ubicia.

Co racja to racja. :) Polecam zagrać w Intruza chociażby po to żeby poznać zakończenie. Strasznie mnie to wkurza, że kupuję grę a ostateczne zakończenie poznaje po dokupieniu dodatku. Co za nowa moda...

Chyba dwójka jest jeszcze słabsza. Z tego typu gier tak je oceniam.

Baldur's gate 1998 z dodatkiem- 9
Planescape Torment 1999- 10
Baldur's gate II 2000 z dodatkiem - 10
Icewind Dale 2000 - 8,5
Arcanum 2001- 9
Icewind dale II 2002 - 8
Neverwinter nights 2002 z dodatkami -8
Świątynia pierwotnego zła 2003 - 7
Neverwinter nights 2 2006 z dodatkami- 8,5
Drakensang: The Dark Eye 2008 - 8
Dragon Age -początek 2009 - 9
Drakensang: The River of Time 2010 - 8
Dragon Age II 2011- 6
Dragon age - Inkwizycja 2014 - 7
Pillars of Eternity 2015 z dodatkami- 9,5

Moim zdaniem Pillars of Eternity z 2015 wraz z dodatkami to najlepsza gra cRpg od
Planescape Torment 1999 i Baldur's gate II 2000. Zrzuciła z podium Dragon age początek 2009.
Widać, że Obsidian tworząc Pillars of Eternity (podstawkę) czerpali styl z Baldur's gate 2,
a w dodatkach The White March z Icewind dale.
To mega pozytywne zaskoczenie, że wrócili do rzutu izometrycznego.
Świetnie im to wyszło. Do tego jaka wygoda gry i przystępność. Pillars of Eternity II to pewniak.
Natomiast na Dragon age IV nie czekam. Bioware bardzo się zepsuło.
Zresztą swoją najlepszą grę zrobili dawno temu w 2000 roku :)