Albo Darrow, bo prawda - a prawda boli - albo Sarif. Te dwa zakończenia są najlepsze. Taggart - nie, bo nie wiadomo, czy ci ludzie pociągający za sznurki rzeczywiście zawsze będą mieli na uwadze dobro obywateli (zapewne nie). Zresztą zostało powiedziane, że dominacja deprawuje i historia to niejeden raz pokazała, wydając na świat tyranów i morderców, poza tym już w trakcie gry widać, jak używa się technologii do terroryzowania ludzi. Autodestrukcja? Nie. Taka okazja, by nakierować gdzieś tą ludzkość nie zdarza się często i choć podjęcie takiej decyzji to duża odpowiedzialność to nie można tak po prostu jej zignorować. Adam jest zwykłym człowiekiem, który działanie technologii poznał na własnej skórze i zobaczył, do czego to prowadzi, więc kto, jeśli nie on miałby podjąć decyzję? Ponadnarodowe korporacje, które pilnują tylko własnych interesów? Władze pociągające za sznurki? Nie. Opcja Darrowa to krok wstecz, ale być może ludzkość potrzebuje takiego kopa w dupę, żeby zrozumieć gdzie są granice, których się nie przekracza i gdy jeszcze raz kiedyś trafi do tego samego punktu, może nie popełni tego samego błędu. Z drugiej strony, czy można zwalać winę na całą ludzkość za to, co się stało i kazać jej za to ponosić konsekwencje? Przeciętny człowiek w nowoczesnym świecie nie ma zbyt wiele do powiedzenia, jest jedynie małpką grającą w cyrku wielkich korporacji zasypujących nas reklamą rzeczy których nie potrzebujemy i to po ich stronie leży wina. Historia tak czy siak lubi się powtarzać, więc wizja Sarifa jest chyba najlepsza, bo wtedy wszyscy ci ludzie, którzy urodzili się kalekami lub stali się nimi dostają szansę na nowe życie i wszelkie przekleństwa natury przestają przeszkadzać. Pomimo takiej ingerencji technologii w człowieka, która niesie ze sobą sporo wad i stawia pod znakiem zapytania definicję słowa: ,,człowiek", to takie rozwiązanie ma niewątpliwie zbyt wiele zalet by miało się z tego rezygnować.

Twórcy nie chcąc odciąć się od pierwszego Deus Ex, musieli zastosować fatalistyczne podejście. Koniec końców, jeden człowiek nie jest w stanie wpłynąć na kierunek, w którym podążą masy. Byłoby to możliwe tylko wtedy, gdyby przedstawił inny, bardziej atrakcyjny kierunek rozwoju, jednak w tej rzeczywistości ciekawszej alternatywy wobec wszczepów nie było.
Tak naprawdę, Adam decydował jedynie o tym, kto przejmie pałeczkę i przynajmniej chwilowo poprowadzi ludzkość do z góry określonego finału.
W zakończeniu warto zwrócić też uwagę na fakt, że to SI podawała Adamowi możliwe rozwiązania i starała się odgadnąć jakie będą skutki decyzji. Czy ta sama Si, która stała na czele czwartej władzy, czyli prasy, była bezstronna i nie dopuściła się manipulacji?