Niestety cały nacisk położony został na akcję, której jest zwyczajnie w grze za dużo. W rozgrywce nie ma chwili wytchnienia, a żeby poradzić sobie z hordami przeciwników trzeba szybko opanować do perfekcji system weapon craftingu. Gra jest liniowa do bólu niczym niebieska ścieżka RIG Isaaca, bez której właściwie poza sekwencjami w próżni można się swobodnie obejść. Grę przeszedłem w trybie casual, aby na pełnym lajcie bez spiny z nekrogównem rozkoszować się magnetycznym pięknem świata przyszłości mieszkającego w sobie różne elementy przywodzace na myśl uniwersum Obcego czy Event Horizont, dobre ponure hard sf. Szczególnie mając na względzie zasłyszane opinie o zmianach, jakie poczynione w systemie rozgrywki. Ułatwieniem jest ogromna ilość wszelkich upgradow i amunicji, jakie można napotkać na swojej drodze, praktycznie każda łajza potraktowana teslą albo butem wyplulje z siebie jakieś skarby, dodatkowo zachęcając do walki z przeciwnikiem, przez co rozgrywka traci na urozmaiceniu. Kluczem jest opanowanie systemu craftingu, bardzo zniechęcającego z początku. Ale to właśnie niezwykle rozbudowany i skomplikowane system inżynierii jest czymś, na czym gra POWINNA była się skupić w pierwszej kolejności. Więcej elementów logicznych, survivalowych i eksploracyjnych nadało by tej grze klimat tak bardzo upragnionego przeze mnie hard sf. A tak mamy całkiem znośną, momentami potwornie irytującą strzelanke z historią rodem z horrorów klasy B. Ale jest w grze kosmos. Jest przestrzeń kosmiczna. Są potężne statki, obce, groźne planety, gigerowski klimat, zdeformowane w fascynujący sposób necromorphy. To wszystko ukazane z rozmachem i z zadbaniem o rozmaite szczegóły. Ale tylko momentami czułem się jak inżynier kosmicznej stacji a przeważnie rozku.wiałem necromorphy teslą core. Mimo wszystko warto łyknąć.