Trzeba oddać producentom, że udało się uchwycić zachowania i współczesne archetypy relacji damsko-męskich na zachodzie. Wartość jakościowa jest na średnim poziomie, do czego zdążyła już przyzwyczaić amerykańska telewizja, lecz z dialogów i zachowań udało się wyłapać co napędza i ogranicza kobiety i mężczyzn.

Show pokazuje w jakim stanie jest zachodnia kultura łączenia się w związki docierająca do nas coraz szybciej. Sama idea, że idzie się do ołtarza i nie wie się czy powiedzieć "tak", jest absurdalna. Dla nich jest to zabawa niczym zapisy na zajęcia pilatesu, z których można zrezygnować w każdej chwili.
Widzimy też ile znaczeń może mieć deklaracja "kocham cię" dla kobiet, a dla mężczyzn w sumie tylko jedno. Generalnie kobiety tutaj są bardziej wybredne.

Cóż, rewolucja seksualna i pojawienie się antykoncepcji zrobiły swoje.Panie chcą się nacieszyć życiem do trzydziestki. Póki są młode i piękne nie mają problemów ze znalezieniem faceta. Dobijają do granicy, oczekiwania zostają, ale chętnych już tylu nie ma i okazuje się, że związanie się z kimś na dłużej, to coś więcej niż seks, że trzeba też wymagać od siebie.


Niżej drobne SPOILERY.

Krótkie spostrzeżenia i charakterystyki wybranych osób do przedyskutowania dla tych, którzy już obejrzeli.

Jessica - niezdecydowany dwulicowy narcyz, który już dawno ma za sobą granicę powodującą u kobiet dziwne zachowania. Wybawiła się w gdy była w swoich latach dwudziestych i ciągle chce mieć co wtedy czyli zabawę, wygląd etc.

Amber - blisko granicy, więc mądrze szuka tego jedynego i się go trzyma, gdy już znajduje. Widać, że się dobrze bawiła, ale przynajmniej umie się zachować konkretnie wobec mężczyzny, który trafił na celownik.

Damian - trzeba mieć sporo samozaparcia, mądrości i zwyczajnie jaja, żeby poprzez taką nauczkę zdobyć kobietę, która dzięki ów lekcji stanie się jego wymarzoną. Ten wątek podejrzewam o całkowite wyreżyserowany, lecz mimo wszystko jest wartościowy w przesłaniu.

Mark - postać tragiczna. Przez to że dawał wszystko z siebie za darmo bez wymagań, bez wzajemności, nie tylko zranił siebie na własne życzenie, ale wzmocnił ego Jessici i pozwolił jej dalej błądzić w autodestrukcyjnym zachowaniu.

Carlton - mentalne dziecko, które swoje zachowania usprawiedliwia niesprawiedliwością wobec jego orientacji i kompleksami. Czyżby rozpisana drama?

Kelly - kolejna kobieta, która chciałaby mieć ciastko i zjeść ciastko. Ciekawe jak dla niej ważna jest atrakcyjność fizyczna i jakiś stworzony w głowie nierealny w jej położeniu ideał. Przykład współczesnej hipergamii osiągającej coraz bardziej pokraczne formy.

Lauren - wydaje się być ułożoną dziewczynką tatusia, chociaż tatuaże wskazują na jakieś doświadczenia czy zabawę w młodszym wieku. Na pewno dużo pomógł fakt, że Cameron ma się czym dzielić (doświadczenie, kasa) i - z tego co słyszałem - że w USA czarne laski wolą się ustatkować z białym facetem.

Giannina - kobieta jak wulkan gorąca. Za temperament z ameryki łacińskiej najbardziej ją polubiłem. Piękny przykład, że kobieta potrzebuje nauczyciela, mocnego partnera, który potrafi się postawić, gdy emocjonalność zaczyna szaleć.

Matthew - umiejętność rozbawienia i social skillsy często wystarczą, żeby zdobyć niepodzielną uwagę kobiet. Trudno powiedzieć ile z jego braku zdecydowania zostało wyreżyserowane, lecz jeżeli niewiele, to siła humoru robi roboto, mimo faktu że wydaje się być niezdecydowaną kluchą. Chociaż potrafi tym zaczerpniętym od dam niezdecydowaniem grać na ich uczuciach.

Także tak. Nie spodziewałem się, że taki format wzbudzi u mnie tyle przemyśleń. Trochę wstyd się przyznać, że w ogóle oglądałem. :P