Myślę podobnie. W dodatku film wydaje mi się robiony pod publiczkę. Aktorzy (w moim mniemaniu) ciągle grają, także na emocjach widza. Mówią to, czego w mniejszym lub większym stopniu oczekujemy.

Te ciągłe spijanie sobie z dziubków oraz poklepywanie po plecach nie brzmi jakoś szczerze. Oczywiście wszyscy się kochali jak bracia i siostry, potem jak wspaniali przyjaciele, razem dorastaliśmy i wspólnie płakaliśmy i tak dalej w ten sam bełkot, itepe... itede...