Cóż... Nieco się zawiodłem, choć może to wina zbyt wygórowanych oczekiwań po sezonach 1-4, które niesamowicie mnie wciągnęły i sprawiły, że świat "żółtych uniformów" w całości mnie pochłonął. Brakowało zbyt wielu wyrazistych postaci z poprzednich odsłon, a jeżeli już się pojawiają to epizodycznie i niestety nie wnoszą zbyt wiele do fabuły (via Saray, Castillo). I właśnie przez to klimat tego serialu upadł. El Oasis mogłoby być tak naprawdę osobnym tworem serialowym, co trzeba traktować jako duży minus. Po prostu taka droga odziera widza z sentymentu. Na plus - po raz kolejny genialna Najwa Nimri. Civantos dużo lepsza niż w poprzednich sezonach, jej postać jest lepiej napisana, nie irytuje, a i sama aktorka daje radę i widać spory progres. Historia również jest dość zgrabna, boli mnie jednak tak niewiele powiązań ze starszymi sezonami. Można obejrzeć, jak najbardziej, jeszcze jak, bo historia potrafi wciągnąć, nie ma się za bardzo do czego doczepić, ale... No jednak oczekiwałem czegoś innego.