Nie wiem jak 4 sezon, ale mnie już 2 zaczyna wkurzać. Może mi się przejadł, bo dotarłem tam w 2 tygodnie.
Historie z jedynki były spójne i ciekawe. W drugim sezonie drażni mnie usprawiedliwianie rodziców, którzy krzywdzą swoje dzieci. Matka, która oddaje syna, z którym sobie nie radzi. Brak to rozwinięcia wątku jego dzieciństwa. Miał 2 lata i sam z siebie zaczął być Demianem? Jest wspominka o jego ojcu, ale zupełnie się wybiela matkę i przedstawia jako jego ofiarę. Dlaczego wybrała mu takiego ojca, który odszedł. Co robiła, kiedy miał 2 latka? Jak go traktowała? Wybuchy gniewu nie biorą się z genetyki czy z nikąd. Ciekawe, czy używała wobec niego przemocy fizycznej w formie klapsów, bicia? Czasem dzieci mogą przejawiać agresję w małym wieku, ale najważniejsze jest jak rodzic na to reaguje. Bo dziecko może wyrażać jakąś niezaspokojoną potrzebę, a jeśli rodzic zareaguje przemocą, to dziecko być może stłumi agresję, ale ona wyjdzie potem i jego pierwotna potrzeba pozostanie niezaspokojona. A później biedna matka, która nie radzi sobie z dzieckiem. Ojoj, jak mi jej szkoda.

Podobnie Glassman. Zdenerwowało mnie to, jak pokazali jego rzekomą miłość do córki, kiedy jedyne co ja widzę to jakąś wojurystyczną relację, a nie miłość rodzicielską, co ona sama mówi - "przestałeś mnie kochać, kiedy przestałam być księżniczką" - więc nie akceptował jej niezależności i dorosłości, a chciał mieć uzależnioną od siebie córkę, która będzie kochać JEGO. Ostatnio czytam o kazirodztwie emocjonalnym, kiedy to rodzic traktuje dziecko jak zastępczego partnera. I nie mogę nic poradzić na to, że teraz takie relacje zauważam. Na koniec ona go "kocha". W ogóle psychoza i takie jazdy jakie on przejawiał leczy najlepiej wsparcie terapeutyczne i społeczne. A tu - rzucić w niego Haldolem, czy innymi neuroleptykami, bez żadnej ciekawości. Schizofrenia ma najlepsze prognozy w krajach najmniej rozwiniętych, gdzie nie stosuje się leków, które jedynie tłumią objaw. W krajach mało rozwiniętych taką osobę się wysłuchuje i wspiera, a samą psychozę traktuje jako okazję do przejścia przez coś ważnego. Otwarty dialog, czy Healing Homes w Finlandii - programy które leczą psychozy bez leków.

Uniosłem się, dając upust emocjom niepotrzebnie. Serial jest wartościowy i głębszy, jeśli się ma cierpliwość. Bawi, wzrusza, i zadziwia. Ma swoje wady, ale uważam, że producenci wykonali generalnie bardzo dobrą robotę.

"May I check your other breast?" :)

Na takie kwiatki warto czekać.