Urodzony fajtłapa, ale może to było zamierzone przez scenarzystów. W sezonie 2 możemy zobaczyć jego przemianę.

Mnie też męczył, dużo bardziej kibicowałem tej dziewczynie z północnej Korei

Ja tak samo. Wszystko co złe przechodziła nie ze swojej winy :-/

Ja tez kibicowałam tej dziewczynie.

Ta, a w drugim sezonie zrobią z niego koreańskiego Rambo, który rozwali światową szajkę bogaczy, bo nagle rozum wstąpił mu do głowy i już wie co i jak ma zrobić, aby odkupić swoje winy. Oklepany wzór bohatera. Jak dla mnie żaden tragizm. Prędzej tragikomedia, w tle z nazistowskim wręcz obrazem bezsensownych egzekucji i paleniem ciał w krematoriach.

Jeśli policjantowi udało się ograć prawie wszystkich to może i dureń da radę. Komediowe sceny były z tym policjantem.

Dokładnie, masakra. Tak jak serial mnie wciągnał i wysoko oceniam to dawno żaden główny bohater tak mnie nie irytował.

<SPOJLER> Pomijam już ten początek i obstawianie wyścigów konnych za kradziony hajs matki u której mieszkał. Ale scena w której wyrzucał kumplowi finansiście zepchnięcie gościa od szyb była taką skrajną hipokryzją, że mi się krew zagotowała. Po pierwsze to tym ruchem uratował mu życie bo dzięki temu główny bohater zdążył zeskoczyć w ostatniej sekundzie, a po drugie jakoś naszemu moralizatorowi nie przeszkadzło chwilę wcześniej oszukiwać w graniu w kulki z dziadkiem skazując go świadomie, jak sądził, na śmierć.

Do tego wisienką na torcie bierności i nieporadności jest ta finałowa scena która ma pokazać na siłę jaką jest dobra osobą (kiedy wszyscy wiedzą, że i tak nie jest w końcu świadomie tam przyjechał zarobić hajs na śmierci ludzi) i że kolega już się zabija aby dać mu wygrać bo on sam nigdy by niczego nie wygrał.


Jeszcze mi przypomniałeś o tym tym pierwszym kroku na moście. Tragedia jak on nie zasługiwał na tą wygraną.

Nie był idealny i był fajtłapą . Fakt chcial oszukać dziadka przy kulkach. Ale w ogólnej ocenie i tak był o wiele lepszym człowiekiem niż inni ludzie , którzy się tam z nim znajdowali.

Tak samo przy wyborze numeru koszulki - najgorszy numer (ostatecznie los zadecydował inaczej choć mógł się nie zgodzić), wyborze z parasolem - względnie najtrudniejsze. Czy w czerwone i zielone, gry w kulki tak naprawdę przegrywa. Pewnie się jeszcze znajdzie pare. Słuszne spostrzeżenie. Bohater w pełni tragiczny wydawać by się mogło, popełnia same złe decyzje, choć nie umiera lub uchodzi mu coś na sucho.

To ciekawe (i prawdziwe!) spostrzeżenie. Faktycznie - żadnej, ale to literalnie ŻADNEJ, zasługi nie miał ów "najlepszy".

Czyżby kolejna alegoria świata i życia, w którym jesteśmy pionkami poruszanymi przez siły z zewnątrz?
Bo w końcu jaka mamy zasługę, że ciągle żyjemy? Nasze wybory? Czy raczej zbiór czynników, na które w ogóle nie mamy wpływu?

Myślę, że jednak miał jedną moc, która sprawiała, że przetrwał - umiejętność zaskarbiania sobie ludzi. Jakkolwiek banalnie to brzmi, ale trochę na takich schematach opiera się ten serial - wygrał dzięki "sile miłości" bo był minimalnie mniej wyrachowany niż reszta. Za każdym razem skórę ratował mu ktoś inny i zwykle wcześniej główny bohater umiał zdobyć sympatię tego kogoś takim poczciwym, ludzkim zachowaniem, które w tych okolicznościach było rzadkością. A że wydawał się taki głupio-poczciwy, to też za bardzo nie wydawał się zagrożeniem.