Rozstają się wszyscy ze wszystkimi.
Na różnych etapach relacji, w różnym stylu.
Teoretycznie brzmi to nudno i banalnie, ale film jest daleki od tanich serialowych chwytów. Poszczególne wątki utkane są bardzo misternie, nie raz stawiając widza przed moralnym dylematem i zaskakując retrospekcją.
Tak, jest to serial 'prawniczy', ale meandry poszczególnych spraw są tu właściwie tylko tłem, albo wręcz lustrem, w którym odbijają się codzienne dylematy samych prawników, którzy (cytując jednego z niezadowolonych klientów) grzebią się w życiach innych, nie dostrzegając problemów we własnym ogródku.
Nicola Walker jest genialna. Uwielbiam jej grę, jej emocje, jej rozedrganie. W jej grze wszystko jest autentyczne. I profesjonalizm i niemoc wobec piętrzących się problemów osobistych. Nieprzebłagana wrogość wobec ojca, który zostawił rodzinę 30 lat temu i ciężko ukrywana tęsknota za nim. Podziw dla matki, nestorki prawniczego rodu (równie genialna Deborah Findlay; kocham jej ironiczny uśmieszek i 'minę niewiniątka' podczas wbijania szpil każdemu, kto stanie na jej drodze) z nieukrywaną do niej wrogością.
Świetne dialogi.
Z przyjemnością obejrzałam ponownie, ostrząc sobie zęby na drugą część.
Polecam bardzo gorąco.