Kiedy policjanci z Milwaukee weszli do mieszkania 31-letniego Jeffreya Dahmera w lipcu 1991 roku, odkryli przerażające prywatne muzeum seryjnego mordercy – zamrażarkę pełną ludzkich głów, czaszek, kości i innych szczątków w różnych stanach rozkładu oraz koszmarną ekspozycję. Dahmer szybko przyznał się do 16 morderstw popełnionych w Wisconsin w ciągu ostatnich czterech lat plus do jednego popełnionego w Ohio w 1978 roku, a także do licznych niewyobrażalnych aktów nekrofilii i kanibalizmu. To odkrycie zszokowało cały naród, a przede wszystkim lokalną społeczność, która była wściekła, że ​​tak zdeprawowany zabójca był w stanie tak długo działać w ich mieście. Dlaczego skazanemu w 1988 roku za napaść seksualną na nieletniego chłopca Dahmerowi, który regularnie przeczesywał społeczność gejów z Milwaukee w poszukiwaniu ofiar – często pochodzących z mniejszości rasowych – tak długo udawało się unikać podejrzeń i wykrycia przez policję? Trzeci z serii dokument w reżyserii Joego Berlingera ("Rozmowy z mordercą: Taśmy Teda Bundy’ego", "Rozmowy z mordercą: Taśmy Johna Wayne’a Gacy’ego"), na który składają się trzy odcinki, zawiera niepublikowane wcześniej nagrania wywiadów z Dahmerem i jego zespołem obrońców. Zagłębiając się w wypaczoną psychikę mordercy, twórcy dokumentu przez pryzmat współczesności próbują odpowiedzieć na trudne pytania dotyczące odpowiedzialności policji.