Ona i on, bardzo piękni oboje (oglądając „Descendants of the sun” zastanawiałam się, gdzie ta słynna uroda pani Song – a tu ją widać w każdym kadrze) spotykają się w pięknych okolicznościach przyrody na słonecznej Kubie, gdzie on spędza wakacje przed podjęciem pierwszej stałej pracy, a ona kupuje ziemię pod kolejny hotel luksusowej sieci, którą tworzy na bazie hotelu w Seulu, otrzymanego kilka lat wcześniej przy rozwodzie.

Pierwsze odcinki są świetnie napisane, a z twarzy Bo-guma nie schodzi jego słynny olśniewający uśmiech. Jest tu kilka interesujących wątków, które jednak nie zostały w satysfakcjonujący sposób rozwinięte i od połowy drama robi się znacznie mniej ciekawa… Co nie znaczy, że nie warto obejrzeć jej do końca: bo to wbrew pozorom uniwersalna historia miłosna, która przekazuje sporo istotnych prawd o miłości i związku.

Absolutnie urzekła mnie animacja, towarzysząca napisom początkowym i końcowym każdego odcinka (od razu pomyślałam o „It’s okay to not be okay” i okazało się, że te dramy łączy osoba reżysera). Znakomite są tu zdjęcia i muzyka. Bardzo dobra, zniuansowana gra aktorska. A, i nie zapomnijmy o pocałunkach – pewnie nie jestem obiektywna, ale świetnie rozumiem, dlaczego PBG oskarżano o rozpad małżeństwa Songów ;)

Jakieś minusy? Mnóstwo, z głównym: robieniem dramy na siłę – ale umówmy się, kiedy Bo-gum wchodzi w tryb spojrzenia wyrażającego miłość i oddanie, minusy stają się kompletnie bez znaczenia…