Myślę, że nie mógłby wytrzymać w ukryciu. On MUSIAŁ wyjść, żeby spojrzeć na śpiewającą Mary - nigdy wcześniej nie słyszał jej śpiewu. To "Dzięki Bogu" które wyszeptała Mary, widząc Matthew, mówi więcej o jej uczuciach do niego, niż gdyby biegała po schodach wołając "I love him!!!" No a kiedy zaczęli razem śpiewać, to widać było między nimi taką chemię, takie szczęście, że są razem, że coś ich łączy, aż dech zapiera. Gdyby Matthew wszedł dopiero po piosence, nie byłoby tej przepięknej sceny.

No i do tego jeszcze, jak wisienka na torcie, mina lady Violet, gdy widzi Roberta śpiewającego wraz z innymi. Szok, niedowierzanie, zdumienie, zdegustowanie zawarte w jednym krótkim spojrzeniu. Maggie Smith MISTRZ.

Albo powinien wyjść wcześniej. Bo za krótko razem śpiewali. Tak się włączył ni w pięć, ni w jedenaście i w sumie tylko na jedną zwrotkę...

W ogóle przez pierwsze dwa sezony mam nieustanny ubaw z obserwowania relacji Mary-Matthew :D Między nimi jest chemia od samego początku i to widać, że "są sobie przeznaczeni", tylko jakoś nie mogą się zejść :D

Z Violet zgoda, Maggie Smith potrafi jednym spojrzeniem przekazać więcej, niż niejeden aktor całą wypowiedzią.