Jakieś parę miesięcy temu zaczęłam oglądać ten serial no i cóż, wciągnęłam się bez reszty. Do tego stopnia, że magisterka może poczekać, a nowy odcinek nigdy.;) Czytałam wcześniej wpisy na forum wychwalające Chicago fire i mogę teraz powiedzieć, że mieliście racje. Bardzo, bardzo dobry serial. Oczywiście są odcinki trzymające w napięciu i powodujące obgryzanie paznokci (a niech to!) jak i są takie, które się dłużą a ich fabuła pozostawia wiele do życzenia. Jednak mimo wszystko jak już tu ktoś wcześniej się wypowiadał, serial ma bardzo dobre proporcje jeśli chodzi o pracę i sprawy prywatne.
Gra aktorska jest również na wysokim poziomie. Moją uwagę przykuł Jesse Spencer. Znałam Go z Dr Housa, ale nie wiedziałam, że jest aż tak dobrym aktorem. Do tego ta aparycja przyśpieszająca bicie serca i dobroduszna postać, którą gra sprawiają, że chce się Go oglądać na ekranie częściej i częściej.
Przed obejrzeniem pierwszego odcinka serialu z aktorów oprócz Jesse'go znałam jedynie Taylora Kinne'ya. Owszem ciacho z kremem, ale jego gra aktorska nie jest na jakimś wybitnym poziomie. Monica Raymund, Kara Killmer i Lauren German dobrze grają. Jeśli chodzi o postaci, to oczywiście praworządny Matt Casey plasuje się na 1 miejscu ulubionych bohaterów, potem cudowna Shey i Sylwie Brett. Również szefa i Kidd darzę sympatią. Z drugoplanowych postaci uwagę przykuwa żona szefa, Connie, pierwsza dziewczyna Matta i Renee.
Severide jakoś nie wzbudził mojej sympatii. Nigdy, nie powiedział słowa przepraszam, a wiele razy nie miał racji, nie potrafi się przyznać do błędu. No może z Shay miał fajną relację, to była świetna przyjaźń. Do tej pory żałuję, że Leslie zmarła. I chyba jestem jedyną osobą, która lubiła Millsa.
Co do scenariusza to trochę denerwowała mnie niekonsekwencja (Mills - strażak, ratownik, strażak, ratownik, restaurator; ślub Severide, tu się kochają, tu muszą się rozstać; Dawson - chce ślubu, nie chce dziecka, chce ślubu, chce dziecka plus chciała być lekarzem, potem, strażakiem, potem pracowała w departamencie, a wszystko po to by w końcu jeździć w karetce jako ratownik, którym była w 1 odcinku). Słabe były też zapomniane wątki (ręka Severide, złe proporcje moim zdaniem - 5 odcinków problemy z ręką, napięcie, operacja na śmierć i życie, potem pół odcinka i hop siup jak nowonarodzony, potem była agresja Matta, mama Casey'a i parę innych). Bardzo, ale to bardzo denerwowała mnie Chilli i ta kobieta, która chciała zamknąć remizę.
Klimatu serialowi dodaje przyjaźń bohaterów, ten cudny bar, w którym, aż by się chciało wypić piwo czy shota whisky, wartka akcja, pokazanie, że strażacy to naprawdę (przynajmniej dla mnie) prawdziwi bohaterowie godni uwagi.
Póki co jestem na 5 sezonie, ale z chęcią oglądam dalej. Trochę z ciekawości czytam spoilery jak np.: prawdopodobne rozstanie Matta z Gabby, bo przecież aktorka odchodzi, ale zobaczymy co będzie dalej. To tyle. Idę oglądać kolejny odcinek.:)