Mnie mocno denerwowało to, że niektóre duchy pojawiły się zaledwie kilka razy, co robiły przez ten cały czas - przecież są uwięzione na terenie domu. Uwięzione? W takim razie, jakim cudem Hayden (Kate Mara) przesiaduje sobie w barze z Benem? (nie pamiętam już który odc ). Ponadto, chronologia... Czasami nie wiadomo czy oglądamy wspomnienie/przeszłość, czy aktualne wydarzenia...
Ostatnie odcinki przekonały mnie do dania tak wyskiej oceny (7). Nie chcę, żeby powstał kolejny sezon. Zakończenie daje pole do popisu dla naszej wyobraźni, a nie wierzę w to, że scenarzyści nie zaserwują w dalszych odcinkach nietrzymającej się kupy papki na wzór choćby Lostów...

Dokładnie - ten brak konsekwencji zdecydowanie mnie drażnił. Choć akurat scena w barze z Hayden (tak na marginesie - Kate Mara też mi działała na nerwy) to nienajlepszy przykład, bo akurat w tym przypadku była to jeszcze retrospekcja sprzed wyjazdu do L.A. Zgadzam się wszak, że następny sezon pewnie już spartolą dokumentnie, z braku pomysłów. Tyle, że jego powstanie jest nieuniknione, niestety.

to w barze to było wspomnienia .. ale zgadzam się, że momentami brakuje logiki...

Do tego, za mało doktorka, który jest dość ciekawą postacią. Dentysta też nie pojawił się chyba ani razu (?).
I jeszcze spójrzcie na intro... Czy te embriony etc. zginęły w tym domu? Bo tak to wygląda... A więc konsekwentnie powinny się pojawiać małe stworki :)

a propo baru - właśnie o tym pisałem. Sądziłem, że Benek skoczył do baru pod nieobecność żony... :D

mi się wydaje że to był początek ich romansu, jeszcze zanim przeprowadzili sie do LA i stanowczo kiedy psychopatka Heyden żyła... swoją drogą jako jeden z niewielu duchów dosyć trzeźwo ocenia swój stan i sytuację..
a to ciekawe rzeczywiście- wszystkie usunięte dzieci pewnie powinny się pojawiać zgodnie z logiką(..hmmm) serialu, a może one zostały jakoś 'skumulowane' w postaci Infantaty? wiem że to pozszywany Thaddeus Montgomery, ale skoro serce miał po którymś niemowlęciu to może przejął też dusze? a może bzdury piszę bo dopiero jestem po 9 odcinku i to się wyjaśni jeszcze..

NIE wyjaśni się :)

Ja uważam, że ten chaos nadaje uroku serialowi. Gdyby go nie było, serial byłby najnormalniejszym, bezpłciowym serialem który się ogląda bo nie ma co innego do roboty.
Oglądając pierwszy odcinek pomyślałam sobie "poryty" (dziwny ale fajny) - ale w początkowych odcinkach zawsze widz zapoznaje się więc nie jest czymś dziwnym polubienie serialu po czasie.
I wszystko mi się podoba. Nie narzekam na nic. Ani na ciągłe ujawnianie się duchów, ani na retrospekcje, wręcz to uwielbiam bo trybiki w główce pracują na coraz większych obrotach.
Co do aktorów też nie mam żadnych wątpliwości choć taki charakter jak Larry no nie pokazuje się, póki co, z pozytywnej strony (a czuje, że ją zobaczymy). Vivien? Może jest mdła ale najwyraźniej taki był zamiar scenarzystów.
Wszystkie seriale i role są zaplanowane. I jeżeli nie spodoba się to nikomu to serial przestaje być kontynuowany więc American Horror Story musi się podobać!
Ok tak samo mogę dodać, że chciałabym aby nadal pojawiała się Adelaide. No ale cóż. Więc pogódźmy się z czym da się poodzić ;)

ja w weekend zakończyłam całą serię i ... też mam mieszane uczucia ale troszkę z innych względów- dla mnie początkowe odcinki dawały obietnice, których ostatnie epizody zwyczajnie nie spełniły. Wszystko zapowiadało się znacznie mroczniej i bardziej niepokojąco.
Dużym plusem są retrospekcje- niezwykły klimat, takie krótkie scenki doskonale oddające charaktery i motywy kierujące postaciami.
wielki minus i to w dodatku uwłaczający intelektowi widzów to wszystkie nielogiczności i niedociągnięcia- ale bez nich nie byłoby serialu, bo trzeba było łatać naprędce wszystkie dziury scenariuszowe tak by akcja szła do przodu. No i gdyby Harmonowie się wyprowadzili, kiedy powinni nie byłoby z 8 odcinków :)..
Generalnie- szczególnie na tle innych produkcji horror/ fantastyka- mocne 7. Kolejny sezon przynajmniej zacznę oglądać z czystej ciekawości.