trafiłeś w punkt

-aś ;p tylko mówię, nie to że się czepiam bo z nicku i wypowiedzi nie wynikało ;]

Trafiłaś :D Hiptotyzuje widza, nie wiem czy wszystkich, możliwe że trzeba mieć odpowiednią wrażliwość...

To jedna z moich ulubionych scen w tym filmie ;) Te ujęcie Marie i Francisa z bliska, zmożony wgląd w ich zachwyt nad NIcholasem...Tacy zapatrzeni jak w święty obrazek.;) Dodatkowo zachwycił mi jeden detal wciąż rzucający się w oczy papieros u jednego imprezowicza, który nadal się tli. Cenie sobie Dolana,za to,że bez żadnych werbalnych środków potrafi wyrazić emocje, rzeczy trudne do ujęcia w słowach.;)

Drugą moim faworytem jest scena po przebudzeniu. Francis spostrzega,że jego stopę styka się z ciałem Nicholasa. I te jego spojrzenie pełne nadziei i zdezorientowania.

Niesamowity scenarzysta, reżyser i aktor w jednym, Przeżyłem "ciężkie" obliczenia (powtarzałem je chyba z 10 razy, czy aby mi lata nie umykają), że miał 20 lat jak stworzył "Zabiłem moją matkę". Banalnie mówiąc: szczena mi opada.

I właśnie to jest takie dla mnie najbardziej "wkurzające". Po pierwsze miał tylko 20 lat, a tutaj w naszym wspaniałym kraju wszyscy już atak: bo cały czas to samo, bo gejowskie kino. Nie wiem, może stary i głupi jestem, ale chciałbym, aby 20 latkowie mieli tyle do powiedzenia. Nie rozumiem też dlaczego czepiać się, że to gejowskie kino. W "Zabiłem moją matkę" prawie nie ma to wpływu na stosunki pomiędzy nimi (matka i syn) wierzcie mi, a w "Wyśnionych miłościach" pokazane są przecież homo jak i hetero seksualne spojrzenia.. Poza tym w obu tych obrazach mnie denerwuje najbardziej to, że przedstawia tak historię, że nie ma na kim powiesić psów, każdy ma swoją rację.