Zadziwiający przypadek. Żaden z niego mistyk a zrobił jeden z najwybitniejszych metafizycznych doświadczeń jakie znało kino kiedykolwiek. Żaden z niego filozof a potrafił głębiej zanalizować istotę Zła niż Smarzowski z Klimowem razem wzięci. Nie był to żaden wielki myśliciel a potrafił spenetrować strukturę świata głębiej niż masa niby bardziej uznanych twórców. Żaden intelektualista a stworzył obok Lśnienia najbardziej wymagający intelektualnie horror wszech czasów. Jedna Teksańska masakra... jest więcej warta niż cała filmografia Nolana razem wzięta do kupy. Niezwykłe, że potrafił tego dokonać twórca, który potem okazał się zwykłym pospolitym reżyserem zwykłych horrorków bez żadnego znaczenia. Jednym filmem. Zrobił rzecz większą niż on sam.