hehe. o,'Ludwiga' chciałabym zobaczyć na przykład. to tak na marginesie.
widziałam jedynie Teoremat.
no cóż. nie ma swojej kolekcji filmów. zdaję się na kinowy repertuar bądź na to co emitowane w telewizji(to okazyjnie) i z tego wybieram.
((nie wiem czy te klasyczne(?)filmy można ściągać z internetu ale nawet jeśli, ja nie lubię i na komputerze oglądać..a fu.))
a z przeglądami filmowymi różnymi w różnych kinach też nie zawsze udawało mi się być na bierząco i troche mnie ominęło.

Tak, to rzeczywiście poważna luka. Tak istotnej dla kian włoskiego posatci należy poświęcić kilka słów. Była wyniosłą, arystokratyczną pięknością, uwielbianą przez wielkich: Luchino Viscontiego i P. P. Pasoliniego.

Polecam jej role w tym, co widziałem, mianowicie:

GORZKI RYŻ - w tym świetnym neorealistycznym thrillerze była wiejską femme fatale. Sceny z jej udziałem uznawane były w latach 50tych za najbardziej zmysłowe w historii włosokiego kina!
ULISSES - w adaptacji Odysei grała Penelopę, wierna żonę Odysa (Kirk Douglas)
BARABASZU - ukochana bohatera i żarliwa chrześcijanka, co zresztą stoi na przeszkodzie ich związku
KRÓLU EDYPIE - Jokasta, żona oraz matka Edypa.
CZAROWNICE - wiedźma w noweli Pasolniego ZIEMIA WIDZIANA Z KSIĘŻYCA
TEOREMAT - pani domu, którą uwodzi, podobnie jak innych domowników, tajemniczy Terence Stamp
DEKAMERON - epizod samej Madonny z dzieciątkiem w sennej wizji malarza, granego przez Pasoliniego
ŚMIERĆ W WENECJI - matka pięknego Tadzia, a więc POLKA!!! Została tu zdubbingowana, bodajże przez Beatę Tyszkiewicz (?)
PORTRET RODZINNY WE WNĘTRZU - kobieca głowa na wskroś nowoczesnej rodziny, burzącej święty spokój starego profesora. Z tego co pamiętam, i ona, i jej córka były kochankami Helmuta Bergera :)

LUDWIKA jeszcze niestety nie widziałem...

Odpowiadam na strasznie stary post, ale skoro masz jeszcze konto, to liczę, że się czegoś dowiem :) Mianowicie, gdzie można obejrzeć wspomniane przez ciebie filmy? "Gorzki ryż" i "Śmierć w Wenecji" widziałam, ale o resztę trochę ciężko...

Dla mnie to wielka aktorka. Ale nie koniecznie muszę pisać o tym w stajni filmwebu.

Mi też nie zawsze się chce, zwłaszcza że mam świadomość, że nikt tu nie zajrzy przez następne 10 lat. Ale zawsze jakaś szansa istnieje, choćby najmniejsza, że te kilka zdań zachęci kogoś do obejrzenia jakiegoś wartościowego filmu...

Miesiąc nie minął u już zaglądam :) Widziałem ją w rewelacyjnym "Gorzkim ryżu" i stąd ją pamiętam. Rola matki ze "Śmierci w Wenecji" w ogóle mi nie zapadła w pamięć. Widziałem też "Złoto Neapolu" i nie mogę sobie nawet przypomnieć w którym grała epizodzie. Jest niezła, ale jakoś bardzo się nie jaram. Z "Gorzkiego ryżu" bardziej w pamięć zapadła mi twarz Doris Dowling, pomimo, iż to Silvana bardziej mnie kręci. Dziś o 3:30 nagrywam z Zone Europa "Scypiona afrykańskiego", gdzie Silvana gra u boku Mastroianniego i Gassmana. "Portret rodzinny we wnętrzu " też już czeka na półeczce. Ciekawi mnie również jej rola w "Diunie" Lyncha.

Jak ogladać jak nigdzie nie grają, w tv nie puszczają i ciężko dostać ;]

No właśnie, właśnie, w jakim kraju my żyjemy, nawet nie ma porządnego boksu DVD z tą aktorką! Warto jednak śledzić na bieżąco program takich stacji, jak TVP Kultura, Ale Kino czy Arte (jeśli mówimy po francusku bądź niemiecku). Można też kupować DVD z zagranicy, ale to opcja dla obrzydliwie bogatych. Jest jeszcze droga bezprawia, o której nie będę się rozpisywał, choć to właśnie ona przynosi najbardziej wymierne efekty...

znakomita aktorka ale filmy trudne do zdobycia . na szczęście rekompensuje ten wysiłek tak piękna i utalentowana osoba.

No cóż, skorzystałam z tej ostatniej drogi.... powodów do dumy nie mam, ale w świetle ostatnich wydarzeń, to się cieszę, że zdążyłam.

Dopisuję się do listy oburzonych. Niestety żyjemy w czasach, w których liczy się tylko pieniądz, a ci spośród fanów włoskiego kina lat 40., 50. czy 60., którzy stąpają jeszcze po Ziemi i nie mają kilkunastu dioptrii w jednym oku i/lub poważnej wady słuchu (w końcu starość, nie radość), stanowią garstkę ludzi. W zaistniałych okolicznościach, jesteśmy raczej skazani na wydawanie grubej kasy na zakupy za granicą lub też wyszukiwanie filmów w sieci (a potem ściąganie ich całymi dniami, poświęcanie kolejnych dni na szukanie napisów jakimkolwiek języku, żeby następnie wrzucić je w translator i mniej-więcej zrozumieć o czym jest film)... BTW, czy to jeszcze pasja czy już masochizm? ;)

Wracając zaś do sedna: ubóstwiam Silvanę w filmach z końca lat 40. oraz z lat 50. W "Gorzkim ryżu", "Annie" czy "Złocie Neapolu" ma ona ten charakterystyczny 'drive', który z czasem staje się coraz mnie wyczuwalny.

charakterystyczny dla włoskich aktorek z tamtych lat ;)

To masochizm w imię pasji :)!
Ale czyż nie jest pięknie samemu odkrywać? :D
Niemniej przydałoby się troszkę równowagi między tym co komercyjne a wartościowe w mediach publicznych, byłoby milej i przyzwoiciej... Byłoby na czym oko zawiesić... Zapomniałam, że rzekomo talent show pełnią rolę misyjną...

No tak... Always look on the bright side of life ;) Jeśli zaś chodzi o media publiczne, to odcięłam się od nich już dawno temu. Wystarczy mi oglądanie pajaców w realnym świecie.

Nie zmienia to faktu, że jednym z ich obowiązków jest ocalenie od zapomnienia pereł kultury nie tylko polskiej ale i światowej...
Czasem nawet oglądając TVP KULTURA mam wrażenie, że program tej stacji mija się z misją i jest zbyt... kompromisowy (mówiąc delikatnie).