Jestem pewna, że gdyby wrócili do kina tacy aktorzy jak Filipski, Karewicz, Zaliwski, M. Wójcik. To może ta "młodzież" nauczyłaby się, albo choć przypomniała jak powinno wyglądać rzemiosło aktorskie! Dawne filmy, te z PRLu może były niektóre śmieszne, pod dyktando, ale i były takie, które do dziś wzruszają: Hubal, Sami swoi, Pamiątka z celulozy, Noce i dnie. - może były takie, siakie, ale aktorzy grali tam jak orły! A dziś!? Ludzie, jeśli wzorem aktorstwa jest kluseczka Konrad, wyciśnięty, żółty jak cytryna Linda, paralityk Pazura to ja z takiego kina wysiadam! Już młodsi od nich się "uczą", niestety wszystkiego najgorszego. Starzy mistrzowie, wspomniani na początku, niestety odchodzą, i już nawet nikt nie będzie wiedział jak się robi kino... Chociaż, kogo to dziś obchodzi, jesteśmy skazani na chłam polskiej marnej kalkomanii Ameryki, tak jak dawnej skazywano nas na ruskie kino, tylko, że to drugie - mimo wszystko było lepsze!