Był cenionym aktorem kina niemego, ale niewielu wierzyło, że uda mu się z powodzeniem przejść do kina dźwiękowego.
Colman udowodnił, że nie miał z tym problemu (nagrał m.in. słuchowiska radiowe sonetów szekspirowskich).
Na początku swojej drogi aktorskiej krytykowano go za zbyt teatralny styl gry aktorskiej, a także za jego sposób chodzenia (
Colman kulał na skutek ran odniesionych w czasie wojny). Lata pracy pozwoliły mu przezwyciężyć te wady.
Walczył w armii brytyjskiej w czasie I wojny światowej i był ranny w bitwie pod Ypres.
Ma czworo rodzeństwa: starsze siostry Gladys i Edith, starszego brata Erica i młodszą siostrę Friedę.
W 1946 roku reklamował radio-fonograf firmy Magnavox.
Zmarł z powodu infekcji płuc w Santa Barbara (Kalifornia, USA). Został pochowany na tamtejszym Santa Barbara Cemetery.