Wybitna aktorka amerykańska. Miała na koncie dwie nominacje do Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej. Poza filmem, tworzyła świetne kreacje w telewizji i na deskach teatru. O sobie powiedziała, że jest zupełnie zwyczajną osobą, która nie wzbudza większych emocji, dlatego właśnie lubiła grać te wszystkie role, które tak bardzo różniły się od niej samej i pozwoliły jej na pokazanie gamy uczuć, których nie doświadczała na co dzień.
Zanim została aktorką, pracowała jako szkolna nauczycielka. Pierwsze kroki w aktorstwie stawiała już po trzydziestce. Nie była pięknością i wiedziała o tym, że na ekranie czeka ją na pewno kariera aktorki charakterystycznej. Po kilku rolach na Broadwayu odniosła duży sukces w sztuce
Emlyna Williamsa "The Corn Is Green" z 1940 roku. W 1945 debiutowała na ekranie, powtarzając swoją kreację u boku
Bette Davis w
filmowej wersji sztuki.
W latach 40. Mildred pozostała aktorką przede wszystkim teatralną. Wystąpiła w prequelu "Małych lisków"
Lillian Hellman, "Another Part of the Forest" (sztukę później przeniesiono na duży ekran), a także w "Śmierci komiwojażera". Rolę tę powtórzyła w
ekranizacji sztuki Arthura Millera z
Fredrikiem Marchem w roli głównej. Nominowano ją wówczas po raz pierwszy do Oscara. Przegrała z
Kim Hunter. Po kilkunastu latach zagrała w
telewizyjnej wersji i uhonorowano ją nominacją do Emmy. W 1952 roku wystąpiła w "
Viva Zapata!" i nominowano ją do Złotego Globu. Rola w "
Laleczce"
Kazana z
Carroll Baker zapewniła jej nominacje do Oscara i Złotego Globu. Rok później zagrała w "
Peyton Place" z
Laną Turner i otrzymała ostatnią nominację do Złotego Globu. Inne jej godne uwagi produkcje to "
Historia zakonnicy"
Freda Zinnemanna, "
Butterfield 8"
Daniela Manna, czy "
Słodki ptak młodości"
Richarda Brooksa. Jej ostatni film to "
Podrywacz artysta".
Mildred od 1933 roku do śmierci jej męża w 1991 była żoną Keitha Urmy, z którym miała dwie córki. Aktorka odeszła 5 lipca 1991 roku w Oak Bluffs w Massachusetts z przyczyn naturalnych.