Warto przeczytać bowiem historia jej długiego życia jest arcyciekawa. Obfituje w ciągłe wzloty i upadki. Portret kobiety, którą fascynowało złe towarzystwo, choć z drugiej strony, jej pierwsze kontakty i fascynacja narodowosocjalistyczna Niemiecka Partia Robotników datowana jest na 1932 rok. Któż w tych czasach mógłby przypuszczać do jakich zbrodni przeciwko światu dopuści się Hitler i spółka. Dla ówczesnych obywateli Niemiec była to wielka szansa, na zjednoczenie i odbudowę kraju, który podupadał po pierwszej wojnie światowej. W latach 20 targany był niewyobrażalnym kryzysem, który przekładał się na rozpad tożsamości narodowej. Wszyscy zaś wiemy jak dla zwykłych obywateli, którzy dali się uwieść hasłom odrodzenia, skończyła się fascynacja nazistami, którzy de facto, w tym okresie jeszcze za takich nie uchodzili. Czy można winić Riefenstahl, za to, że będąc Niemką z krwi i kości dała się uwieść, sprytnym machinacją, które przerodziły się w horror zgotowany całemu światu? Warto obejrzeć film pt. "Dolina" który swą premierę miał dopiero w 1954 roku. Dzieło to po części jest późnym rozliczeniem, a zarazem aktem sprzeciwu wobec hitlerowskich Niemiec. Same film nie jest jakimś wybitnym arcydziełem światowej kinematografii, ale pozwala wejrzeć w głąb duszy osoby, która pragnie rozliczyć się z własną przeszłością, z której po latach nie jest dumna. Na uwagę, zasługuje przede wszystkim zawarta w tymże, dziele symbolika, która klarownie ukazuje sprzeciw wobec zbrodni hitlerowskich Niemiec. Można zatem dojść do wniosku, że sama Leni została chytrze uwiedziona, przez idee zjednoczenia i odbudowy jej ukochanego kraju, dała się ponieść propagandzie, a w końcu przecież głęboko w nią wierząc sama tworzyła jej obraz. Zatem uważam, iż jest postacią wielce tragiczną, której wielu do końca nie wybaczyło. Po wojnie zepchnięta na odległą bocznice, nie mogła odnaleźć się w po wojennej rzeczywistości Niemiec. Czuła się oszukana i zniesławiona, ale jej pierwiastek twórczy wciąż poszukiwał ujścia artystycznego, dlatego też pod wpływem podróżniczych opisów czarnego lądu zamieszczonych w dziennikach Hemingwaya, w połowie swego długiego życia, decyduje się na wyjazd do Afryki. Tamże kreci serię dokumentalną znana pt. "Leni Riefenstahl: Jej sen o Afryce" lecz z braku środków finansowych, zmuszona porzucić swoje marzenia o czarnym lądzie. Do końca swych dni pozostaje aktywna zawodowo, co jakiś czas ukazują się albumy zdjęciowe jej autorstwa, które zasługują na szerokie uznanie. W wieku 71 lat zapisuje się na kurs nurkowania. Podczas egzaminu ocean Indyjski zdaje się być wzburzony bardziej niż zwykle, jednak nie przeszkadza jej to w zaliczeniu kursu, co zważywszy na jej podeszły już wiek, jest wręcz nieprawdopodobnym wyczynem, jest to swego rodzaju jej własny triumf woli. Od tego momentu w pełni oddaje się swej nowej pasji, nurkując każdego dnia, podziwia piękno podwodnego świata co kilkanaście lat, później zaowocuje nagraniem filmu pt. "Podwodne impresje", który ukarze się dokładnie w jej 99 urodziny.

Jeśli kogoś zainteresował, mój krótki post o życiu i twórczości Leni Riefenstahl to polecam zagłębić się w pełna historia jej życia, którą znajdźcie pod linkiem zamieszczonym niżej.

http://www.dws-xip.pl/reich/Monika/kobiety3.html

Zachęcam do przeczytania tego obszernego artykułu, bowiem autorka tego tekstu wykonała kawał dobrej roboty i chylę przed nią czoła. Znajdźcie tam również obszerną bibliografie tekstów źródłowych.



http://www.dws-xip.pl/reich/Monika/kobiety3.html