Jonathana po raz pierwszy na ekranie zobaczyłam oglądając "The Velvet Goldmine". Urzekł mnie elastycznością gry, niesamowitymi możliwościami metamorfozy i spojrzeniem obiecującym wszystko, co zakazane. Później widziałam go w paru innych rolach, każda jedna nie była pozytywna. Ale wcale się ich nie domagam (albo też zbyt mało z nim filmów widziałam:), bo Jonathan jest stworzony do ról egoistów, psychopatów, czy wielkich-zdolnych-fanatycznych. Jako Henryk VIII oczarowywał i wywracał mi żołądek do góry nogami jednocześnie. Kończę 4 sezon - i wiem, że będę tęsknić. Gdy oglądałam "Wszystko gra" Allena - klęłam. Nie przypominam sobie, aby był jakiś inny aktor, może piękniejszy, może zdolniejszy, który swoją grą doprowadzałby mnie do takich stanów. Jonathan w tym co robi jest rewelacyjny. Fascynuje. Przyciąga. Przeraża.