Ponieważ któryś już raz ktoś ze znajomych przesyła mi linka do tej opinii, postanowiłem odnieść do niej po czasie. Miło, że pan self-denial przeczytał książkę, której jestem współautorem, szkoda że jej nie zrozumiał. Jestem dzieckiem i fanem kultury masowej i nie krytykuję jej jako takiej, lecz zwracam uwagę na jej wynaturzenia i próbuję odnaleźć odbijające się w niej ogólniejsze zjawiska kultury współczesnej. Uważam bowiem, że kultura masowa również może być wartościowa, a nie służyć ogłupianiu i sterowaniu mas. Szanowny czytelnik niech zwróci proszę uwagę na to, że najbardziej opiewanym przeze mnie reżyserem jest John Woo. Atakuję seriale z początku lat 90-tych i ich twórców za obniżanie poziomu merytorycznego i warsztatowego dokonywanego przez ludzi o ugruntowanej pozycji. Ja na rynku pojawiłem się już po apokalipsie. Nie jestem autorem scenariuszy, mam żaden bądź niewielki wpływ na obsadę. Scenariusz, za który otrzymałem kilka nagród i stypendium PISFu nie znalazł uznania w oczach komisji przyznającej pieniądze na produkcję. Moja praca w serialach jest więc wypadkową sytuacji na rynku i dwóch miłości - do pieniędzy i do robienia filmów. Fajnie gdy udaje się połączyć obie, rzadko jednak idą w parze. A jeśli idzie o odcinki Brzyduli (10) i Majki (pierwszych 20), które realizowałem, to jako profesjonalista nie mam sobie nic do zarzucenia.