Bela Lugosi

Béla Ferenc Dezső Blaskó przyszedł na świat 20 października 1882 roku jako najmłodsze dziecko w rodzinie. Urodził się w miejscowości Lugos w Austro-Węgrzech (obecnie Lugoj w Rumunii). Lugosi rozpoczął karierę jako aktor teatralny już w roku 1900, by dwa lata później przystąpić do Narodowej Kompanii Aktorów. W tym czasie zagrał w kilku sztukach Shakespeare'a, m.in. w "Hamlecie", "Makbecie", "Królu Lirze", czy "Ryszardzie III". Jego pierwsze małżeństwo z Iloną Szmik trwało w latach 1917-1920. Rozwód nastąpił z powodu rozłąki pary, Lugosi opuścił Węgry ze względów politycznych, a żona wolała pozostać w kraju. Jego kariera nabrała rozpędu w roku 1921 kiedy wyemigrował do USA, a w 1931 roku otrzymał rolę hrabiego Draculi - wampira, na podstawie słynnej powieści Brama Stokera. Film "Dracula" zyskał duże uznanie w oczach krytyków, a Lugosi ogromną sławę. Drugie małżeństwo z aktorką Iloną von Montagh w Nowym Jorku trwało w latach 1921-1924, żona zarzuciła mu zdradę. W 1929 roku przez kilka miesięcy był mężem bogatej mieszkanki San Francisco, Beatrice Woodruff Weeks, która twierdziła, że jest zdradzana. W latach 1933-1953 pozostawał w związku małżeńskim z Lilian Arch, z którą miał syna o imieniu Bela Młodszy. Niestety jego popularność stopniowo spadała, gdyż grywał jedynie w horrorach przez co został zaszufladkowany. Pod koniec życia z powodu braku ról, popadł w ciężką depresję (podejrzewano nawet początki schizofrenii) oraz uzależnił się od morfiny, identyfikując się przy tym coraz silniej z postacią Drakuli. Swoje ostatnie kroki aktorskie stawiał głównie w filmach swojego przyjaciela Eda Wooda. Zmarł 16.08.1956 roku w Los Angeles na atak serca, z rękopisem kolejnego scenariuszu filmu Wooda na kolanach. Ponieważ był silnie związany ze swoją rolą hrabiego Draculi, dlatego też zastrzegł sobie w testamencie, że chce być pochowany w kostiumie Draculi.

Urodził się w 1882 roku w miejscowości Lugos na terenie Królestwa Węgier, będącego częścią Austro-Węgier (obecnie miateczko nosi nazwę Lugoj, znajudje się w Rumunii). Wychował się w rodzinie katolickiej, jego ojciec był węgierskim piekarzem, następnie bankierem, zaś matka Serbką. W wieku 12 lat przerwał naukę, aby znaleźć pracę. Odniósł umiarkowany sukces, debiutując na scenie teatralnej w 1902 roku, a następnie na ekranie w niemym filmie "Az ezredes" w 1917 roku. W sezonie 1903-1904 grał drobne role w kilku sztukach i operetkach. W 1903 roku przybrał nazwisko Lugosi ze względu na miejsce urodzenia. Od 1911 roku występował w Budapeszcie. Od 1913 do 1919 roku współpracował z Węgierskim Teatrem Narodowym, grając zwykle drobne lub drugoplanowe role. W latach 1914-1916 walczył w pierwszej wojnie światowej w armii austro-węgierskiej, dorobił się stopnia porucznika, a także został odznaczony za odniesione rany podczas służby na rosyjskim froncie. W 1920 roku wyemigrował do Stanów Zjednoczonych, gdzie pracował jako aktor. Jeden film zapewnił mu nieśmiertelną sławę: dzięki wyprodukowanemu przez wytwórnię Universal "Draculi" stał się uosobieniem wiecznie żywego hrabiego - do dziś aktorzy wcielający się w postać Draculi usiłują odtwarzać charakterystyczny akcent Lugosiego podczas grania owej roli. Chociaż Universal traktował go nieco lekceważąco, udało mu się stworzyć kolejną imponującą rolę: przebiegłego i odrażającego Igora w "Synu Frankensteina". Kiedy wytwórnia nie zgodziła się by Bela grał Dracule w dwóch kolejnych filmach z serii z Frankensteinem i obsadziła w tej roli Johna Carradine'a, aktor jeszcze raz zyskał możliwość włożenia peleryny hrabiego w "Abbott i Costello spotykają Frankensteina". Nie wystarczyło to jednak by ożywić jego karierę i po śledzonej przez media walce z uzależnieniem od morfiny Lugosi spędził swoje ostatnie lata grając w tanich horrorach Edwarda D. Wooda ("Glen czy Glenda", "Narzeczona potwora", "Plan dzięwięć z kosmosu"). W 1956 roku Bela Lugosi zmarł na zawał serca i został pochowany w pelerynie Draculi, zgodnie z życzeniem jego syna i piątej żony.