powrót do forum osoby Al Pacino 
:wiecie jak jest--- mocni aktorzy , najlepsi aktorzy bardzo ale to bardzo biora role do siebie , grane przez nich kreacje maja nie lada wpływ na ich aktualne życie ,to jak dlugo wychodzą z psychologii jednego bohatera i jaki ślad po nich pozostaje zaelży od złozoności roli przez nich granej jak i samego aktora.
Uwielbiam Al'a Pacino jednak od momentu gdy zagrał w "Aniołach Nowego Jorku" obawiam sie ,że jakgdyby wypalił sie lekko dawno nie widziałem go MOCNEGO oraz nie widziałem rewelecyjnej kreacji....co o tym myślicie?????
A jak powiecie aaaaaa Kupiec Wenecki-chodzi mi o to ,ze tam znowu gra starego schorowaciałego człeka o nie miłym charakterze nastepne role to Herod ...rozumieice do czego pije..??
No muszę Ci powiedzieć, że nie wszyscy najlepsi aktorzy biorą role bardzo do siebie. Np. Jack Nicholson do roli podchodzi bardzo technicznie. Przeprowadza psychoanalizę bohatera i bez emocji zachowuje się tak jakby dana postać miała się zachowywać. Szczerze wątpie żeby Al Pacino w tym wieku tak mocno zmienił własną osobowość.
No i wchodzimy w jakieś teorie rodem z New Age'u. Po prostu - aktorzy mają górki i dołki w filmografii, i nie ma na to jednego matematycznego wzoru. 'Kupiec wenecki' jest moim zdaniem wspaniałym filmem - z takiego skur*ysyna, jak Shylock, zrobić postać o cechach ludzkich, to duże osiągnięcie. Nie wiem, czy gdzieś jeszcze Szekspir dowalił narodowi żydowskiemu w podobny sposób... a Pacino Shylocka wybronił. Herod - tutaj powiedziałabym, że niewyraźność postaci wynika z reżyserii Pacino, który aktorem jest dobrym, ale całościowo produkcji objąć nie potrafi (scenariusz, kostiumy, organizacja, relacje przestrzenne całości). Gdyby skupił się na swojej postaci, a nie kombinował jako reżyser, mogłoby wyjść lepiej. Za dużo srok za jeden ogon; szczególnie wizualnie to leży i kwiczy.
[Oglądałam jego rzeczy jako reżysera poza 'Herodem' - o tekst dba jak ogrodnik z ogrodu w stylu francuskim, ale inne kwestie puszcza luzem. Podejście aktora, który przede wszystkim opanowuje pamięciowo tekst (i siebie jako narzędzie do grania), a resztę zostawia specom.]
Jeśli sugerujesz, że po roli geja z HIV odkrył w sobie skłonności do chłopców, i przez to zagrał w 'Salome', to pisałam już o tym na forum, ale napiszę jeszcze raz. To Oscar Wilde miał skłonności homo, nie Herod i nie Pacino. Obejrzałam 'Salome' - sposób prowadzenia kadrów faktycznie przypomina kino gejowskie, ale postać Heroda ewidentnie jest hetero - główny problem jest taki, że podpierniczały facet podgląda w obecności podstarzałej żony swojego zamordowanego brata (przejętej po nim na żonę ze względów politycznych) córkę owego brata w wieku dorastania. I doskonale wie, że nie powinien i nie może więcej, ale chociaż w tańcu ją sobie obejrzy.
A patrząc szerzej - 'Anioły w Ameryce' to rok 2003; tekst napisał gej i dlatego ma wątek gejowski, ok; nie przeczę, bo widziałam i czytałam dramat Kushnera. Ale w filmografii Pacino jest dużo wcześniejsza pozycja z wątkiem LGBT, mianowicie 'Zadanie specjalne' z 1980. Też oglądałam, jak na moje wyczucie, to poprowadzone jest dużo ostrzej, bo rzecz dzieje się w klubie sado-maso dla gejów. I tam bohater przeżywa naprawdę głęboki kryzys męskości, psychicznie i fizycznie. Od roku 2003 mamy lat 13, od 1980 - 36. Patrząc pod kątem teorii psychoanalitycznej przedstawionej powyżej, od 1980 roku Pacino powinien ućpać na umór, ewentualnie wyrobić sobie markę w kinie gejowskim na fest. Z tego, co mi wiadomo, żadna z tych rzeczy nie miała miejsca.
I jeszcze jedna sprawa - przy ponownej lekturze 'Al Pacino: O sobie samym' doczytałam się, że pan bardzo lubi filmy z Laurą Antonelli. Popatrzcie tak sobie przy okazji... klasyczny włoski gorący kociak z biustem na wierzchu, 'wyginający śmiało ciało'. Jeśli coś takiego kręci gejów, to trzeba przedefiniować bycie gejem.
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
