Trzeba się przyzwyczaić do zdjęć, kręconych z bardzo bliska, koncentrujących się na twarzach aktorów (a gra wielu dobrych!).
Narracja jest bardzo skrótowa, trzeba uważnie oglądać, aby nie zgubić wątku.
Ciekawy jest wątek społeczny (nie czytałem opowiadania Tołstoja, ale być może obecny jest i tam) oraz wątek narodowy (tego ostatniego na pewno nie ma u Tołstoja - pisarza rosyjskiego). Otóż akcja filmu dzieje się w roku 1853. Zbliżają się do końca ponure rządy namiestnika Królestwa Polskiego Paskiewicza. Żywa jest jeszcze w Warszawie pamięć Powstania Listopadowego (główny bohater wspomina o roku 1830 w końcowej rozmowie z dziewczyną, znamienne jest wieszanie szabli na ścianie w pierwszych scenach filmu, także portrety przodków na ścianach oraz pieśni śpiewane przez polską szlachtą w Warszawie a także muzyka fortepianowa, grana na jednym z przyjęć, pełna patriotycznych motywów). Te akcenty narodowe "spolszczają" problem młodego hazardzisty, który nie tylko trwoni majątek, ale także sprzeniewierza się swym obowiązkom wobec ojczyzny, będącej w niewoli.