Trójka niewydarzonych płatnych zabójców/rabusiów + ciężarna żona jednego z nich (Courtney Love, choć ciężko w to uwierzyć, za młodu była jeszcze bardziej szpetna niż obecnie, biedny Kurt) z walizką pełną pieniędzy trafia do małego miasteczka rządzonego przez bandę zbójów pospolitych, odtwarzanych przez członków grupy The Pogues. Prędzej czy później musi dojść do otwartej konfrontacji...
Ekscentryczna mieszanka absurdalnego humoru, spaghetti westernu i kina gangsterskiego. Stylistycznie plasuje się to gdzieś pomiędzy kinem Lyncha (w trakcie seansu kilkukrotnie na myśl przychodziła mi młodsza o trzy lata "Dzikość serca") a Jarmuschem, który pojawia się tutaj zresztą w małej rólce. Naturalnym tropem jest również dorobek Sergio Leone, który Cox wielokrotnie cytuje i do którego się odnosi. Ogólnie mamy tutaj do czynienia z postmodernistyczną zbieraniną motywów podpatrzonych u innych, o dziwo składającą się jednak w całość zgrabną i przyjemną w odbiorze. Tym bardziej, że roi się od atrakcyjnych epizodów: oprócz wspomnianego Jarmuscha mamy Dennisa Hoppera, Elvisa Costello, Grace Jones I Edwarda Tudor-Pole. A w jednej z głównych ról nie kto inny jak Joe Strummer z The Clash. Nazwisk więc bez liku, a i zabawa niezgorsza, więc nic, tylko oglądać.