Mimo, iż realizacja filmu nie broni scenariusza, to ja jednak film polecam ze względu na klimat tamtych lat.

Niestety film dotyka tematyki obozowej bardzo powierzchownie, dlatego w tym kontekscie film jest rozczarowaniem. Główny bohater swoją przemianę przeżywa wręcz bezboleśnie. Pare ujęć przedstawiających jego zadumę, projekcje w wyobraźni, powrót do domu i słyszymy rozchunek: "po prostu moje własne życie przestało mnie bawić". I nic więcej.

Muzyka w wykonaniu Kwartetu Zbigniewa Namysłowskiego, czarno białe ujęcia Warszawy i pare atrybutów z lat PRLu doskonale broni, moim zdaniem słabą realizację. Trudno nie zgodzić się z poprzedniczką martą_sk, która wspaniale skomentowała film. Odniesienia do filmów:
"Niewinni czarodzieje", "Molo" bardzo dobrze wytłuszczają analogie i kontynuacje wątków z filmu.

Poza tym odniosłem wrażenie, że głosu w filmie użyczył Jan Machulski.