No właśnie, też już na tym forum pisałem, że jestem już lekko zmęczony tematyką filmu i bardzo ładnie rozpisałeś to o czym sam myślę.

Temat HIV w ujęciu historycznym na pewno wart takiego filmu, z drugiej jednak strony w ujęciu współczesnym (jeśli rozpatrujemy tzw. świat zachodu), temat HIV także uważam już za sporo wymęczony. Być może pójdę trochę pod prąd, ale dziś HIV nie jest już tak groźną chorobą, dzięki farmakologii - z HIV można żyć kilkadziesiąt lat, a w zeszłym roku doszło do przełomu w kilku równoległych ośrodkach uniwersyteckich - we wczesnej fazie zarażenia udało się wyeliminować wirusa (zmniejszyć jego populację do minimalnego poziomu, nie zagrażającego zdrowiu).

Ciekawe, że nie oglądamy filmów o ludziach swobodnie podchodzących do tematu seksu bez zabezpieczeń, umierających na WZW czy powikłania wywołane wirusem HPV. Mniej nośne medialnie? Pewnie dlatego nie ma takich filmów. Ale śmiertelność w naszej cywilizacji bez porównania większa niż HIV.

Ale mimo wszystko pozytywnie oceniam grę aktorską oraz ujęcie historyczne - niestety to jak ludzie z HIV byli traktowani w latach 70-80 nie jest powodem do dumy.

Co do gry Garnier zgadzam sie całkowicie, do postaci głównego bohatera tez miałabym zastrzeżenia. I to nawet pomimo bardzo dobrej gry aktorskiej w tym przypadku. Bo malo wiarygodna była dla mnie jego przemiana - z dość prymitywnego robotnika z dnia na dzień niemal stał sie molem książkowych wnikliwie studiującym zasoby biblioteczne....skoro film był na faktach, nie dyskutuje tez z kilkoma wyjątkowo szczesliwymi zabiegami okoliczności, zakładam, ze tak po prostu było. Generalnie film zasługuje na uwagę ze względu na Maththew, ale arcydzieło to nie jest, ot, zgrabnie opowiedziana historia o ważnym temacie.