Moje pierwsze odczucia są podobne. Myślę, że jak na dramat biograficzny, to jest tu wiele naprawdę przerysowanych postaci. I tak, mówię też o Waltz'ie ;). Nie wiem, czy robił takie rzeczy naprawdę, ale warto by jego postać przełożyć na język filmowy tak, by nie wywoływała "wtf" na twarzy i widz nie myślałby "jak oni się nie zorientowali, że kłamie?". Z resztą, to nie tak, że to zły film - na przykład główna bohaterka wypada przekonująco, i tematyka jest bardzo fajna. Do tego film ślicznie wygląda, jest kolorowy, ma świetną pracę kamery i atmosfera lat 60 została fajnie uchwycona. Po prostu nie czułem tego dramatu, a wielka szkoda. No ale to tylko moje odczucia, może za drugim razem będzie lepiej ;).

mam identyczne odczucia. świetna historia i... bardzo średni film. plus dla Adams, Waltz mnie nie przekonał. miał być czarującym kłamcą, jak dla mnie tego czaru za grama w sobie nie miał. fajnie przedstawione realia tamtych czasów, kostiumy, muzyka - ale to za mało, by uratować film. nie narzekam na "brak Burtona w Burtonie", bo choć cenię go jako reżysera nie mam nic przeciwko zmianom stylu itd. - to nie to. film jest po prostu bardzo średni i niestety rozczarował mnie.

gimbusy powinny miec osobne forum (pod nazwą ŚMIECI) na swoje mundrosci.

gimbus nie zauważy dobrego filmu nawet gdy usiądzie mu na twarzy.

"Komedie" Woody'ega Allena są przegadane, a ten film się nie wpisuje we wspomnianą charakterystykę.

Ja miałam wrażenie, że oglądam jakąś komedie z Jimem Carey'em, grającym z tą swoją pajacowato - wysiłkową manierą.

gimbusy powinny miec osobne forum (pod nazwą ŚMIECI) na swoje mundrosci.

wypracowanie gimbusa pt. 'ten film jest be', czyli pierdoły spod stodoły.