Co do tytułowego problemu to masz świadomość, że oni mają po niespełna 13 lat?

To bez znaczenia, przecież nie chodzi o to żeby uprawiali seks, Po prostu wystarczyłoby parę przytulań i pocałowań tudzież częstsze niż raz trzymanie się za ręce. Znam filmy gdzie takie wątki miłości między dziećmi/nastolatkami są zrobione całkiem fajnie.

Nie wierzę w to co mówisz. Ja w ich wieku miałam wielbiciela, ale byłam tak "zielona", że nawet nie zrozumiałam czemu nagle starszy kolega cały czerwony na twarzy podszedł do mnie i zapytał czy przyjęłabym jego karteczki (wtedy była taka moda na rysunkowe karteczki z notesików). Chłopiec w tym filmie nie wykazywał jakichkolwiek oznak dojrzewania. To jeszcze zwykły dzieciak. Nie wiem, jakie filmy zwykłeś oglądać, ale tutaj nie mogłeś się niczego spodziewać. Oboje bohaterowie zachowali się dobrze - to ja byłabym zdegustowana twórcami, gdyby kazali takim malcom się całować.

No przecież całus byłby w policzek, jeden może dwa.... Po za tym chodzi o zwykła "chemie" miedzy postaciami, stosunek do siebie, przebywanie ze sobą jak ze sobą spędzają czas, jak na siebie patrze taką trochę mowa ciałem i duszą.

No widzisz karteczki, a jak by ci powiedział ze się w tobie zakochał to wiedziałabyś o co chodzi:)

Wydaje mi się, że należy także wziąć pod uwagę, ile takie dzieciaki wiedziały na temat miłości. Większość przecież zależy od środowiska. Ja w ich wieku wiedziałabym tylko, że trzeba iść za rączkę i może czasami "miły" kolega (bo nie wiedziałabym co to naprawdę chłopak) odprowadzi do domu. Dzisiejsze małolaty w wieku gimnazjalnym bywają znacznie bardziej hardcorowe. Nawet mam świetny przykład. Tegoroczne, czerwcowe zakończenie roku szkolnego. Byłam przed południem w hipermarkecie na zakupach. Stoję w kolejce po mięso a za mną staje dziecko, które mi sięga do piersi. Niby nic wielkiego - koszyk w jednej ręce, świadectwo ukończenia pierwszej gimnazjum w drugiej. Gdyby nie na oko 7-8 miesięczny brzuch. Spojrzałam na nią, brzuch i przyjrzałam się świadectwu a ona zmierzyła mnie paskudnym spojrzeniem jakbym to ja umieściła w niej to dziecko.
Tej film sprawia inne wrażenie. Tak jakoś trudno mi sobie wyobrazić bohaterów choćby całujących się na starcie. Twórcy chcieli, aby to było takie słodkie i niewinne i im się udało. Przesadzasz trochę z tą potrzebą całowania w filmach. ;)

A mnie wtedy starsze koleżanki otoczyły i zaczęły świegotać podekscytowane, co zamierzam zrobić. Zadzwonił dzwonek, zabrałam karteczki i sobie poszłam, bo nie wiedziałam o co im chodzi. ;) Nie zrozumiałam niestety także jego późniejszych przesłanek, gdy przyniósł mi książkę z klasy, której zapomniałam albo gdy dał mi krzesło na apelu. Na zakończeniu roku szkolnego podszedł do mnie, patrzy, patrzy, wyciągnął rękę, po chwili wpatrywania się w nią dotarło do mnie, że powinnam ją uścisnąć, zrobiłam to i powiedział, że może jeszcze kiedyś się spotkamy. Czy coś w ten deseń. I tyle jeśli chodzi o mojego wielkiego adoratora. *śmiech* Całe szczęście, że do tej pory po tych wszystkich latach jego nazwisko chociaż pamiętam.

Różne się sytuacje zdarzają, a co do uczuć pomiędzy dziećmi - oglądam właśnie "Most do terabithi" zobaczę jak się skończy bo jestem w tracie oglądania ale już widać (po 17 minutach) jak fajnie mogą wyglądać relację sympatii (może miłości to się zobaczy) miedzy nastolatkami (mają po 14 lat) zobaczę dalej czy będzie coś z tego więcej.

Ja osobiście raz zakochałem się w 11-latce raz jak miałem 15 lat, chodziło raczej o spędzenie ze sobą czasu, rozmawiania, patrzenia na siebie niż jakieś realne uczucie, przyziemniej w tym momencie, i tego bym wymagał do tych postaci.

Wiesz, brzmisz tak jakby ci brakowało widoku takiego czystego, niewinnego uczucia. :) Nie mogę Cię winić. Ja sama nigdy nie zrozumiem postępowania dzisiejszej młodzieży. Również bardzo lubię takie delikatne, romantyczne zbliżenia nastolatków w filmach i książkach, ale tylko wtedy gdy mają minimalnie te 15 lat. Nie wcześniej. Tak jakoś trudno przetrawić, gdy mowa o małych jeszcze dzieciach.
Wtedy twoja 11-letnia sympatia raczej by nie zrozumiała co się dzieje gdybyś naglę zapragnął ją pocałować.

Dlatego nie próbowałem, Oglądałem "most do terabinthi" tam jest w najlepszy sposób jaki w życiu widziałem przyjaźń pomiędzy dziećmi konkretnie pomiędzy 14-latkami. Tam nie ma całusów,przytulań ale czuć ich uczucia do siebie na kilometr... Polecam zęby obejrzeć. . Po prostu arcydzieło.

Choć to wydaje się mi nie możliwe to jednak jest film który jeszcze lepiej (choć prościej) pokazuje uczucia między dziećmi jest to mało znany film choć także gra w nim Annasofia Rob pod tytułem "Have dreams, will travel" Główni bohaterzy (12-latkowie) biorą nawet ślub(!), nazywają się nawet przed innymi mężem i żoną(!), nawet śpią razem w jednym łóżku(!), przytuleń i pocałunków tez nie brakuje. To są dobiero uczucia...