Wasyl to imigrant z Bułgarii, który probuje się odnaleźć w Hiszpanii. Pracował jako kucharz ale restauracja po jakimś czasie zbankrutowała i wylądował na ulicy. Los chciał że spotkał Maureen, która poznała go z Alfredo, który zgodził się przenocować go na kilka dni. Akcja filmu zaczyna się gdy Wasyl ma spotkać się z Maureen i załatwic sobie zasiłek społeczny.

Relacja między Alfredo a Wasylem staje się głównym tematem filmu. Widzimy, że Alfredo pod wpływem Wasyla otwiera się na ludzi, bardziej interesuje się życiem swojej córki a nawet uczy się języka bułgarskiego żeby zaprosić Wasyla na partyjkę szachów.

Wasyl jest człowiekiem wielu talentów. Jest mistrzem Bułgarii w brydżu, świetnie gra w szachy i znakomicie gotuje. Jest też empatyczny i okazuje ciepło drugiemu człowiekowi. Postać Wasyla jest paradoksalnie najmocniejszą i najsłabszą stroną filmu - Wasyl jest ciekawą postacią przykuwającą uwagę, ale jednocześnie wydaje się wyidealizowany. We wszystkim jest dobry i trudno wskazać jakąś jego słabość. Być może jest to celowy zabieg autorów, ale nie wiem czemu miałby służyć.

Film sprawia bardzo dobre wrażenie. Pozytywny wpływ Wasyla na otaczających go ludzi nadaje opowiadanej historii ciepła. Ma sie wrażenie że główną informacja jest to, że czyniąc dobro, otrzymamy dobro. Choć przekonujemy się brutalnie pod koniec filmu, że nie zawsze tak musi być.

Podsumowując, Wasyl to cudowny, pełen ciepła i humoru film. Z czystym sumieniem mogę go polecić.