Koszmarne miejsce, w którym nigdy nie chciałabym się znaleźć. Jedyną bliską mi postacią była Hanna, która nie traciła kontroli nad tym, co się dzieje. Świetnie oddany klimat zagrożenia męską brutalnością, niejednoznacznością, toksycznością. Chociaż trzeba przyznać reżyserce, że nie wszyscy męscy bohaterowie byli do szpiku głupi i źli- niektórzy okazywali nawet jakieś ludzkie cechy. Ale przeważało ich prostackie, mizoginistyczne zachowanie, co znajdowało wyraz w wulgarnym, paskudnym języku, jaki stosują wobec kobiet. Ucieszyło mnie zakończenie tego socjologicznego horroru, ale to nie jest przyjemny seans.