Podoba mi sie oklepane założenie, ze bieda, slumsy i biedni ludzie, ktorzy siebie nie zostawia w potrzebie, gdzies tam bogacze i zla policja, ktora na nich napada. Ale gdzie to jest? Biedni ludzie nie sa biedni, noszą butki białe prosto ze sklepu, ciuchy czysciutkie, siedza w barach i oddaja sie rozrywce. Slumsy wygladaja jak slumsy, bo Ci ludzie zyja w syfie z wlasnej woli. Zadnych murow, zadnych przeszkod by wyjsc z tego, ale oni widocznie nie chcą. Nijak mozna czuc wspolczucie do bandy nierobow, ktora napada na tych ktorym sie "chce". Film jest jednym wielkim nieporozumieniem, do zadnej postaci nie mozna miec wiekszej sympatii, z nikim sie utozsamic, kazdy tam jest styropianowy, sceny rozciagniete do granic mozliwosci, brak logiki w zalozeniu wykreowanego swiata, juz nie wspominajac o dzialaniach bohaterow. Przemęczylam ten film, nie żaluje, bo jest juz za mna i nigdy mi nie przyjdzie do glowy by go obejrzec, wiec czuje ulge. Jedynym plusem sa naprawde ladne sceny i klimat, wiec szkoda, ze ktos to tak spartolił.