Grupa badaczy wyrusza na poszukiwania pewnej podwodnej bestii. To powinien być opis tego filmu, gdyż opis Filmwebu opowiada 3/4 filmu. Twórcy postawili bardziej na sci-fi niż horror. W filmie za dużo jest naukowego gadania niż monster movie. Potwór jest jedynie punktem wyjścia do rozważań o ludzkiej naturze. Film posiada ogromną ilość słabych stron nawet jak na film z tego gatunku z tamtych lat. Po pierwsze jest przeraźliwie nudny. Znikome napięcie w scenach poszukiwania potwora. Następnie Potwór zostaje unieruchomiony i jest tłem dla filmu, podczas gdy bohaterowie mają okazję do nieustających rozmów. I nie wychodzi to filmowi na dobre. Wspomniane rozważania o ludzkiej naturze przestają angażować widza po 5 minutach. Często rozmowy naszpikowane są mniejszymi lub większymi głupotami i mocno naciąganymi teoriami. Ale byłem w stanie to zaakceptować biorąc pod uwagę jak działały film sci-fi z tamtych lat. Intryga z żoną jednego z naukowców również wypada blado. Miała na celu pogłębić całą historię jednak jest ona miałka i niknie pośród wszechobecnej nijakości. Główni bohaterowie byli tak do siebie podobni, że po chwila traciłem orientację który jest kim. Największym plusem jest tu oczywiście sam Potwór. Scena ataku na łódkę bohaterów i końcowy rage to najlepsze sceny w całym filmie. Film miał potencjał na niezły monster movie gdyby twórcy zrównoważyli ilość rozmów bohaterów i scen z Potworem. Tak niestety film staje się potwornie(ach ta gra słów) nudny i przegadany. Film wart obejrzenia jedynie by poznać całą trylogię Potwora z Czarnej Laguny.